ธรรมะเพื่อประช - การบูชาที่แท้จริง : หน้า 302/586

ธรรมะเพื่อประช การบูชาที่แท้จริง ๓๐๑ แต่ก็ยังไม่มีคุณวิเศษอะไร แล้วนี่พระพุทธองค์จะดับขันธ ปรินิพพานแล้ว การกําจัดทุกข์ในสังสารวัฏของพวกตนคงจะ เลือนลางเต็มที คิดดังนั้นแล้วภิกษุทั้งหลายก็ได้แต่แบ่งเป็นกลุ่มๆ นั่งปรึกษาหารือกันว่า พวกเราจะทำอะไรกันดี ขณะเดียวกัน มีพระเถระรูปหนึ่งชื่อ ติสสะ ท่านมีความ คิดที่แปลกไปจากภิกษุทั้งหลาย คือ ท่านคิดว่า อีก ๔ เดือนจาก นี้ไป บรมครูของเราก็จะปรินิพพานแล้ว ตัวเราเองยังเต็มไป ด้วยราคะ โทสะ โมหะ ยังไม่บรรลุคุณวิเศษอะไรสักอย่าง การ มาบวชในชาตินี้คงจะเสียเปล่า อย่ากระนั้นเลย เราจะต้องตั้งใจ ปฏิบัติธรรมให้บรรลุอรหัตตผลให้ได้ ในขณะที่พระพุทธองค์ยัง ทรงพระชนม์อยู่นี้ เมื่อคิดเช่นนี้ ท่านจึงไม่เข้าไปร่วมปรึกษาหารือกับภิกษุ ทั้งหลาย แต่หามุมสงบ ไม่พูดสนทนากับใครๆ จะพูดก็พูดเฉพาะ เท่าที่จําเป็นเท่านั้น ท่านตั้งหน้าตั้งตาประพฤติปฏิบัติธรรม สำรวมกาย วาจา ใจ มีสติสัมปชัญญะในอิริยาบถทั้งสี่ตลอดเวลา ฝ่ายภิกษุทั้งหลายได้เห็นพฤติกรรมของพระเถระ ต่างพากันไป กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้า พระพุทธองค์จึงรับสั่งให้เรียกท่านมา และได้ตรัสถาม เรื่องราวทั้งหมด เมื่อทรงรู้ความเป็นมาทั้งหมด จึงทรงประทาน