ธรรมะเพื่อประช: ชีวิตที่ลิขิตได้ด้วยบุญ : หน้า 429/586

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ลิขิตได้ด้วยบุญ ៤២៨ ด้วยผลแห่งทานบารมีที่ได้ทําบุญถูกทักขิไณยบุคคล เมื่อ ละโลกไปแล้ว บุญจึงส่งผลให้พราหมณ์ไปเกิดในตระกูลอุปัฏฐาก ของพระเถระในเมืองสาวัตถี ในวันที่ท่านเกิด พวกญาติได้นิมนต์ พระเถระมาฉันภัตตาหารที่บ้าน ทันทีที่เด็กน้อยเห็นพระเถระ เขาระลึกชาติได้ว่า ที่ตนได้เกิดในตระกูลของมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ในชาตินี้ ก็เพราะอาศัยพระเถระรูปนี้ วันนี้นับว่าเป็นบุญลาภอัน ประเสริฐ ที่จะได้ถวายทานอีก เมื่อพวกญาติจะอุ้มเข้าไปหาพระเถระ เด็กน้อยจึงใช้ นิ้วมือเกี่ยวผ้ากัมพลไว้ไม่ยอมปล่อย ญาติเห็นอาการนั้น จึงอุ้ม เด็กพร้อมผ้ากัมพลเข้าไปถึงเบื้องหน้าพระเถระ เด็กน้อยปล่อยผ้า ให้ตกลงแทบเท้าท่าน พวกญาติจึงหยิบผ้าผืนนั้นขึ้นมาถวาย แล้วพากันตั้งชื่อเด็กน้อยนั้นว่า “ติสสะ” เหมือนชื่อเดิมของ พระเถระก่อนที่จะบวช ต่อมาเมื่อติสสะอายุได้เพียง ๗ ปี บุญในตัวของเขาก็ เต็มเปี่ยม เห็นทุกข์ภัยในการเกิดบ่อยๆ จึงขอบวชเป็นสามเณร อยู่กับพระสารีบุตรเถระ ฝ่ายบิดามารดาไม่ได้ขัดข้อง จิตยินดี และอนุโมทนา จึงพาไปหาพระเถระ ท่านได้ถามเพื่อทดสอบ กําลังใจว่า “การบรรพชาเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก เมื่อต้องการ ของร้อนก็ได้ของเย็น เมื่อต้องการของเย็นก็ได้ของร้อน เธอจะ