ธรรมะเพื่อประช : หน้า 143/586

ธรรมะเพื่อประช คบบัณฑิต พิชิต ปัญหา ๑๔๒ มีอธิวาสนขันติ คือ ไม่โกรธในบุคคลผู้ควรโกรธ สรรเสริญ พญาครุฑว่า ไม่ทําความชั่วเพราะอาหารเป็นเหตุ สรรเสริญ ท้าวสักกะที่ละความยินดีในกามคุณอันเป็นทิพย์ และสรรเสริญ พระเจ้ากุรุรัฐที่ไม่มีความกังวล โดยสรุปให้ฟังว่า ทุกๆ ท่านเป็น ผู้มีศีลเสมอกัน น่าอนุโมทนาโดยแท้ เพราะคุณธรรม ๔ ประการ นี้ ตั้งมั่นอยู่ในนรชนใด ก็เป็นประดุจกำเกวียนที่รวมกันอยู่ที่ ดุมเกวียน นรชนนั้นแหละเป็นผู้สงบในโลก เราจะเห็นว่า การเข้าไปสนทนาพบปะกับนักปราชญ์ บัณฑิต ยามเรามีปัญหาที่ข้องอยู่ในใจ ก็ย่อมได้รับการแก้ไข ให้กระจ่างแจ้งขึ้นมา การแสวงหาบัณฑิตเป็นกัลยาณมิตร จึงจําเป็นสําหรับชีวิตของเรา ที่จะทำให้ชีวิตรุ่งโรจน์ ฉะนั้น ให้รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน เข้าหาผู้ที่เป็นบัณฑิต ผู้เป็นกัลยาณมิตร คอยแนะนำเส้นทางบุญ ชี้ทางสวรรค์นิพพาน ให้เรา ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์หรือเพื่อนที่ดี ของเรา ชีวิตจะได้พบแต่ความเจริญรุ่งเรือง แม้ตัวของเราเองก็ควรฝึกฝนอบรมตนให้เป็นนักปราชญ์ บัณฑิต ที่สามารถเป็นกัลยาณมิตรให้กับตนและคนอื่นได้ด้วย เพราะโลกนี้ยังขาดแคลนบัณฑิตที่แท้จริง ขาดแคลนกัลยาณมิตร ผู้คอยชี้เส้นทางสีขาว ให้เขาได้เดินทางในสังสารวัฏได้อย่าง