การบูชาที่แท้จริงในพระพุทธศาสนา : หน้า 303/586

Bะเพื่อประช การบูชาที่แท้จริง สาธุการแก่พระติสสเถระพร้อมกับประทานโอวาทว่า “ภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดมีความรักในเราตถาคต จึงถือเอา ติสสภิกษุนี้เป็นแบบอย่างเถิด เพราะว่าชนเป็นอันมาก แม้จะ ทําการบูชาเรา ด้วยของหอมและระเบียบดอกไม้เป็นต้น ก็ยังไม่ ได้ชื่อว่าบูชาเราอย่างแท้จริง ส่วนชนทั้งหลายเหล่าใดเป็นผู้ ปฏิบัติธรรมตามสมควรแก่ธรรมอย่างสม่ำเสมอ ชนทั้งหลาย เหล่านั้นนั่นแหละได้ชื่อว่าเป็นผู้บูชาตถาคตด้วยการบูชาอย่างยิ่ง” แล้วจึงตรัสต่อไปอีกว่า “พระขีณาสพดื่มรสแห่งวิเวก รสแห่งความสุข และดื่มรส คือ ปีติในพระธรรมอยู่ ย่อมเป็น ผู้หมดความกระวนกระวาย เป็นผู้ไม่มีบาป เมื่อจบพระธรรมเทศนา พระเถระนั้นมีดวงตาเห็นธรรม ได้เข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ในพระพุทธศาสนาใน ทันที นี่เป็นแบบอย่างให้เราเห็นว่า การปฏิบัติบูชาด้วยการ เจริญสมาธิภาวนา หมั่นทำใจหยุดใจนิ่งนั้น เป็นสิ่งสำคัญสำหรับ ชีวิตของเรา ถ้าทำการบูชาได้ถูกต้อง ผลที่ได้รับก็ถูกต้องตาม พุทธประสงค์ มิฉะนั้นการบูชาที่ทำลงไปนั้นจะมีผลน้อย ผู้มี ปัญญาต้องหัดมองว่า ทำอย่างไรการบูชาของเราจึงจะได้รับผล ประมาณมิได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า การบูชาด้วยอามิสไม่ได้