การเสวยสุขในกามคุณของพระราชา : หน้า 233/586

Bะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๕) ๒๓๒ และทุกข์เอง สัตว์ทั้งหมดย่อมหมดจดได้ ด้วยการเวียนเกิด เวียนตายในระยะเวลาที่กำาหนด เมื่อพระราชาเริ่มเอนเอียง ใน ที่สุดทรงตัดสินพระทัยประกาศว่า “เราเสียเวลามาพอสมควรแล้ว ที่มัวแต่ไปขวนขวายใน การทําบุญกับสมณพราหมณ์ มัวแต่สั่งสอนคฤหบดีและพสกนิกร ให้งดเว้นจากความยินดีในกามคุณ ให้เร่งรีบขวนขวายในบุญกุศล ตั้งแต่นี้ไป เราจะเสวยเบญจกามคุณอย่างเดียว ไม่ใส่ใจในการ บำเพ็ญทศพิธราชธรรมอีกต่อไป” ครั้นพระราชาประกาศเช่นนั้นแล้ว จึงตรัสบอกลาคุณ อเจลกะกลับพระราชวังทันที โดยไม่ทรงนมัสการหรือแสดงความ เคารพใดๆ ซึ่งต่างกับการเสด็จเข้าไปหาคุณอเจลกะครั้งแรก ที่พระองค์ทรงนมัสการ ถามถึงทุกข์สุข แล้วจึงตรัสถามถึง ธรรมะที่พระองค์ต้องการรู้ รุ่งเช้า พระองค์ตรัสกับเหล่าอ่ามาตย์ทั้งหลายในที ประชุมว่า “นับแต่นี้ไป อย่าได้รบกวนเรา เราจะเสวยความสุข ในกามคุณเท่านั้น เรื่องกิจการบ้านเมืองให้เหล่าอำมาตย์วินิจฉัย กันเอง ไม่ต้องรายงานให้เรารู้” ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงเพลิดเพลินมัวเมายินดีอยู่ แต่ในกามคุณเท่านั้น ไม่ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจ และบุญ