ธรรมะเพื่อประช: การเมืองและกรรม : หน้า 527/586

ธรรมะเพื่อประช ผู้เลิศ ทางมีลาภ (๓) ๕๒๖ ราชมารดาของพระองค์สงสัยว่า ทำไมทำการศึกนานนัก ครั้น ทรงรู้ถึงสาเหตุ พระนางได้ตรัสว่า “บุตรของเราช่างโง่นัก” ทรง มีพระราชเสาวนีย์ฝากไปบอกพระโอรสว่า “จงปิดประตูเล็กทั้งหมด เพื่อมิให้ชาวเมืองเข้าออกโดยเด็ดขาด" พระเจ้าพาราณสีทรงปฏิบัติตาม โดยสั่งให้ปิดประตูเล็ก เหล่านั้นทั้งหมด เมื่อชาวเมืองเข้าออกเมืองไม่ได้ ต่างเดือดร้อน เพราะขาดเสบียง ในวันที่ ๗ ชาวเมืองจึงได้พร้อมใจกันจับ พระราชาของพวกตนสําเร็จโทษ และได้ยกเมืองให้กับพระเจ้า- พาราณสีในที่สุด ด้วยกรรมนี้ทําให้ท่านต้องไปตกในอเวจีมหานรกนานจน พื้นแผ่นดินสูงขึ้น ๑ โยชน์ จึงพ้นกรรมจากนรก มาถือปฏิสนธิใน พระครรภ์ของพระมารดานานถึง ๗ ปี ๗ เดือน และยังไปนอน ขวางในครรภ์อีก ๗ วัน เพราะบาปกรรมที่ปิดประตูเล็ก ๗ วัน นั่นเอง ส่วนพระนางสุปปวาสาก็คือพระราชมารดาของพระ ราชาในชาตินั้น นี่เป็นตัวอย่างของผู้ที่เคยผิดพลาดมาในอดีต จากเรื่องนี้ เราจะเห็นได้ว่า ตาแหน่งหน้าที่การงานทั้งหลาย เปรียบเสมือน ดาบสองคม ถ้าเราจับไม่ดี ย่อมมีสิทธิ์ลูบคมดาบ และถูกบาดได้ ง่ายๆ แต่ถ้าจับด้วยความระมัดระวัง และนำมาใช้ประโยชน์