ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้อยู่ใกล้ พระรัตนตรัย
๓๑๒
“พวกเจ้าจงไล่นางไปให้พ้น”
นางจูฬสุภัททาคิดว่าไม่มีเหตุผลเลยที่พ่อสามีจะทำอย่างนี้
จึงให้คนเรียกกุฎมพี ๘ คน มาตัดสิน
กุฎมพี่รู้ว่านางไม่มีความผิดจึงบอกให้เศรษฐียอมความเสีย
เมื่อเป็นเช่นนั้น เศรษฐีก็พูดกับภรรยาว่า ลูกสะใภ้คนนี้ไม่ยอม
ไหว้สมณะของเรา ด้วยเข้าใจว่า ท่านเหล่านี้ไม่มีความละอาย
แต่ภรรยาของเศรษฐีกลับคิดว่า พวกสมณะของลูกสะใภ้นี้เป็น
เช่นไรหนอ นางถึงสรรเสริญคุณของสมณะของตนเหลือเกิน
จึงให้คนเรียกนางมา พลางถามถึงลักษณะ สีลาจารวัตรของ
สมณะที่นางเคารพนับถือว่าเป็นอย่างไร
เมื่อนางจูฬสุภัททาจะประกาศคุณของพระพุทธเจ้า
พระธรรมและพระสงฆ์ จึงกล่าวว่า
“พระสมณะของดิฉันนั้น ท่านเป็นผู้มีอินทรีย์สงบ มีใจ
สงบ ท่านเดินยืนเรียบร้อย มีจักษุทอดลงต่ำา พูดพอประมาณ
กายกรรมของท่านสะอาด วจีกรรมไม่มัวหมอง มโนกรรม
หมดจดดี
ท่านไม่มีมลทิน คือ อุปกิเลสทั้งหลาย มีรัศมีดุจแก้ว
มุกดา บริสุทธิ์ทั้งภายในและภายนอก เต็มเปี่ยมแล้วด้วย
คุณธรรม ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ แม้โลกจะฟูขึ้นเพราะ