ธรรมะเพื่อประช : หน้า 454/586

ธรรมะเพื่อประช ในดีไม่มีเสียในเสียมีดี ๔๕๓ พาหนะเช่นพวกเกวียนพวกโค จึงเป็นเสมือนมิตรที่พึ่งพาของ คนเดินทาง และมารดาก็เป็นมิตรแท้ของบุตรธิดา เพราะผู้เป็น มารดาย่อมมีแต่ความรักความจริงใจให้กับบุตรธิดา มีความเมตตา ปรารถนาดีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้นมารดาจึงเป็นเสมือนยอด กัลยาณมิตรของบุตรธิดา ที่มีแต่ความบริสุทธิ์ใจตลอดเวลา สําหรับคนผู้มีกิจธุระเกิดขึ้นบ่อยๆ ก็ต้องมีมิตรสหาย พวกพ้องบริวารที่ดีคอยช่วยเหลือ เพื่อให้หน้าที่กิจการงานต่างๆ สามารถสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เพราะฉะนั้นมิตรสหายจึงเป็น ผู้มีอุปการะที่สำคัญสำหรับผู้ที่มีกิจธุระเกิดขึ้นอยู่เนืองๆ และ บุญกุศลก็เป็นมิตรแท้สำหรับผู้ที่ไม่ประมาทในชีวิตที่ได้สั่งสม บุญเอาไว้ และบุญนี้ก็ยังสามารถติดตามตัวไปได้ทุกหนทุกแห่ง กระทั่งในปรโลกบุญจะแปรเปลี่ยนไปเป็นสมบัติอันน่าใคร่น่าพอใจ ทำให้เรามีความสุขสมปรารถนาในทุกสิ่ง ทั้งนี้ก็ต้องอาศัยบุญ ทั้งสิ้น ในชีวิตจริงของคนเรานั้น ต้องมีการพึ่งพาอาศัยซึ่งกัน และกันอยู่ตลอดเวลา ฉะนั้นเมื่อหันไปรอบทิศก็ควรจะมีแต่มิตร รอบตัว เพราะมิตรแท้สามารถนำประโยชน์สุขมาให้แก่เราได้ แม้ผู้ที่เป็นมิตรแท้ของเรา อาจจะยังไม่สมบูรณ์พร้อมไปเสีย ทุกอย่าง แต่เขาก็มีข้อดีบางประการที่แฝงอยู่ในตัว ซึ่งเราจะ