ธรรมะเพื่อประช: มิตรแท้และมิตรเทียม : หน้า 129/586

ธรรมะเพื่อประช เพื่อนแท้แม้ชีวิตก็แลกได้ ๑๒๘ มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายจะเข้ากันได้โดยธาตุ คือ จะคบหาสมาคมกันเพราะมีจริตอัธยาศัยตรงกัน มีรสนิยมเดียวกัน รวมทั้งมีคุณธรรม ความบริสุทธิ์ใกล้เคียงกัน เช่น ถ้าเราเป็น ผู้รักในการฝึกตัว เมื่อเราไปพบกับนักปราชญ์ราชบัณฑิต ก็ทำให้ เราอยากจะคบหาด้วย เมื่อคบกันไปนานๆ มิตรภาพนับวันจะ เบ่งบานมั่นคงและยั่งยืน เป็นการคบกันโดยไม่มีผลประโยชน์ เข้ามาเกี่ยวข้อง มีแต่เรื่องคุณประโยชน์อย่างเดียว ที่เกิดจาก ใจบริสุทธิ์ มีความเคารพรัก ศรัทธา และปรารถนาดีต่อกัน ส่วนการคบกับคนพาล จะมีแต่โทษ เพราะจะทำให้เรา พลอยติดนิสัยที่ไม่ดีไปด้วย ชอบคิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว อยู่เป็นนิตย์ และที่คบกันก็มักเป็นเพราะมีผลประโยชน์เป็นส่วนใหญ่ เราจะ สังเกตได้ว่า ใครเป็นมิตรแท้หรือมิตรเทียม ก็รู้ได้ในคราวที่ตก ทุกข์ได้ยาก ถ้าเป็นมิตรแท้ก็จะช่วยเหลือ เพราะมิตรแท้ แม้ชีวิต ก็สละให้กันได้ เพื่อให้เพื่อนมีชีวิตรอดปลอดภัย และเป็นคนดี ของสังคมต่อไป ดังนั้นความเป็นมิตรแท้จึงไม่มีในหมู่คนพาล แต่เราจะหามิตรแท้ได้เฉพาะในหมู่บัณฑิตเท่านั้น ท่านพระอานนท์เถระนับเป็นบุคคลตัวอย่างที่ดี ที่คบหา สมาคมกับใครแล้ว ผู้นั้นก็จะได้รับการช่วยเหลือจากท่านเป็น อย่างดี ท่านสนิทสนมคุ้นเคยกับพระบรมโพธิสัตว์มาข้ามภพ