ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
ของแท้ ของเทียม
๖๕
ไม่มีธรรม เราอย่าไปเชื่อถือ เพราะจะทําให้เราเสียโอกาสในการ
สร้างบารมี แต่ถ้าหากเป็นสัตบุรุษ ผู้มีคุณธรรม เราควรจะเชื่อ
ฟังและประพฤติตามบุคคลนั้น
*ในสมัยพุทธกาล ณ กรุงสาวัตถี มีชายหนุ่ม ๒ คน เป็น
เพื่อนรักกัน คนหนึ่งชื่อ “สิริคุตต์” เป็นผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา
คนหนึ่งชื่อ “ครหทินน์” เป็นสาวกของนิครนถ์
พวกนิครนถ์มักพูดกับครหทินน์เสมอว่า “ให้ไปบอกสิริ-
คุตต์ว่า การเข้าไปหาพระสมณโคดมนั้น ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก
ให้มาหาผู้เป็นเจ้านิครนถ์ มาถวายไทยธรรมแก่นิครนถ์ทั้งหลาย
จะดีกว่า”
ครหทินน์เพียรพยายามไปพูดกับสิริคุตต์อยู่เนืองๆสิริคุตต์
ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่เมื่อถูกรบเร้าบ่อยเข้า จึงถามเพื่อนไปว่า
“พระผู้เป็นเจ้าของท่านรู้อะไรบ้างล่ะ”
ครหทินน์ตอบด้วยความภาคภูมิใจว่า “โอ ท่านอย่าพูด
อย่างนี้ ขึ้นชื่อว่าสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าของเราไม่รู้เป็นไม่มี ท่านรู้ทั้ง
อดีต ปัจจุบัน และอนาคต รู้ว่าอะไรจะเกิด อะไรไม่เกิด รู้การ
กระทำทั้งกาย วาจา ใจ ของเราเชียวนะ”
*มก. ครหทินน์ เล่ม ๔๑ หน้า ๑๓๕