ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อย่ า ค บ ค น พาล
๑๖
นิมนต์สมณพราหมณ์ผู้มีศีลทั้งหลาย ให้มานั่งสนทนาเรื่องศีล
ในโรงช้างเพื่อให้ช้างได้ยิน
สมณพราหมณ์เหล่านั้นสนทนากันว่า “คนดี จะต้องมีศีล
มีมารยาทดีงาม อ่อนโยน ไม่ควรด่าใคร ไม่ควรทำร้ายใคร จะ
ต้องมีขันติ มีความเมตตา เอื้อเฟื้อเอ็นดูเพื่อนมนุษย์และ
สรรพสัตว์ทั้งหลาย” ช้างฟังดังนั้น ก็เข้าใจว่า สมณพราหมณ์
เหล่านี้สอนเรา ต่อแต่นี้ไป เราควรเป็นช้างทีมีศีล ตั้งแต่นั้นมา
ช้างมหิฬามุขจึงกลับเป็นช้างใจดี สุภาพอ่อนโยนเหมือนเดิม
พระราชาทรงโสมนัส และชื่นชมพระโพธิสัตว์ว่า เป็นบัณฑิต
มีปัญญามาก เข้าใจแม้กระทั่งอัธยาศัยของสัตว์เดียรัจฉาน
จึงได้พระราชทานยศใหญ่ให้แก่พระโพธิสัตว์
จะเห็นได้ว่า การคบคนพาลนั้นไม่ดี แม้แต่ช้างเพียงแค่
ได้ฟังคําพูดของคนพาลบ่อยๆ ยังกลายเป็นช้างพาล สามารถ
ทำบาปกรรมไปไม่รู้ตัว แต่ครั้นได้ฟังคำของผู้มีศีล ก็กลับสำรวม
มารยาทงาม กลายเป็นช้างที่ดีเหมือนเดิม
พวกเราก็เช่นเดียวกัน อย่าไปคบหาสมาคม ทำความ
คุ้นเคย หรือเกี่ยวข้องกับคนพาลในทางใดทางหนึ่ง เพราะถ้า
หากตัวเรายังไม่หนักแน่นในคุณธรรม เพียงแค่ฟังคนพาลพูดบ่อยๆ
เราอาจรับความคิดเห็นของเขาเข้ามาไว้ในใจทีละนิดโดยไม่รู้ตัว