ธรรมะเพื่อประช: สัมมาทิฏฐิ (๙) : หน้า 264/586

ธรรมะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๙) ๒๖๓ ท่านนารทฤๅษีทูลว่า “อาตมภาพมาจากเทวโลก คน ทั้งหลายรู้จักโดยนามว่า นารทะ โดยโคตรว่ากัสสปะ ที่ อาตมภาพมีฤทธิ์สามารถเหาะได้เพราะว่า อาตมภาพได้ฝึกตนให้ มีสัจจะ ธรรมะ ทมะ และจาคะในภพก่อน ทำให้ไปที่ไหนๆ ได้ ตามความปรารถนาเร็วทันใจ” พระเจ้าอังคติราชฟังแล้ว ยังไม่เชื่อ เพราะมิจฉาทิฏฐิฝัง แน่นในใจแล้ว พระองค์ตรัสถามว่า “ที่คนเขาพูดกันว่า เทวดามี จริง มารดาบิดามีคุณจริง ปรโลกมีจริงนั้น ท่านว่าเป็นจริงอย่าง ที่เขาพูดกันหรือไม่” นารทฤาษีกราบทูลว่า “เป็นจริงเช่นนั้นทุกประการ มหาราช แต่นรชนผู้หลงงมงายในกามทั้งหลาย ไม่อาจรู้จัก ปรโลกได้” พระราชาสดับเช่นนั้น ทรงแย้มพระสรวล แล้วตรัสว่า “ถ้าท่านเชื่อว่าปรโลกมีจริง สถานที่อยู่ในปรโลกของเหล่าสัตว์ ผู้ตายไปแล้ว ก็ต้องมี ถ้าเช่นนั้น ข้าพเจ้าขอยืมทรัพย์ ๕๐๐ กหาปณะ และจะคืนให้ 9,000 กหาปณะในปรโลก” พระโพธิสัตว์กล่าวตำหนิพระราชาว่า “หากมหาบพิตร เป็นผู้มีศีล รู้ความประสงค์ของสมณพราหมณ์ผู้ทรงธรรม อาตมภาพจึงจะยอมให้ทรัพย์แก่ท่านแต่มหาบพิตรเป็นคนหยาบช้า