ประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 356/586

ธรรมะเพื่อประช พุทธบูชา พาพ้นทุกข์ ๓๕๕ เป็นช่วงที่มนุษย์มีอายุยืนถึง 900,000 ปี ตระกูลกษัตริย์ถือว่า เป็นตระกูลที่สูงที่สุด เมื่อตรวจดูพบว่า มีความพร้อมทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว พระองค์ก็เสด็จมาบังเกิดในตระกูลกษัตริย์กรุงเวภาระ ซึ่งเป็น มหานครที่ยิ่งใหญ่โอฬาร มีอารยธรรมที่เจริญรุ่งเรืองกว่านคร ทั้งหลายในยุคนั้น ทรงมีพระราชบิดาพระนามว่า พระเจ้าอุเทน พระราชชนนีพระนามว่า สุผัสสา มีพระมเหสีพระนามว่า สุมนา มีพระโอรสพระองค์หนึ่ง พระนามว่า อนุปมะ พระองค์ทรงอยู่ ครองเพศฆราวาสอยู่นานถึง 90,000 ปี วันหนึ่ง ทรงเห็นนิมิต ๔ อย่าง คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และสมณะ บุญเก่าในตัวกระตุ้นเตือน พระองค์จึงสละ ทุกสิ่งทุกอย่างออกผนวชด้วยพาหนะ คือวอทอง ทรงสละเพศ ฆราวาสแสวงหาที่ทําเพ็ญเพียร จนไปเห็นต้นกรรณิกา ต้นหนึ่ง มีร่มไม้ที่งดงามร่มรื่น ก็ตัดสินใจนั่งบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ตรงนั้น พระองค์ทรงใช้เวลาในการบำเพ็ญเพียรเพียง ๑๐ เดือน ก็ได้ตรัสรู้ อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อตรัสรู้แล้ว พระองค์ได้เสด็จไปประกาศพระสัทธรรม ทั่วชมพูทวีป จนกระทั่งได้พระอัครสาวกทั้งสองท่าน มีนามว่า พระสัมพลเถระและพระสุมิตตเถระ มีพระเรวตเถระเป็นพุทธ