ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มีบุญแล้วไม่ต้องกลัว ต่อ ปรโลก
៤៩០
เสขิยวัตรงดงามน่าเลื่อมใส ไม่คะนองมือคะนองเท้า ท่านจึงเกิด
ความเลื่อมใส เกิดกุศลศรัทธาอยากจะทำบุญ ด้วยการสร้าง
สะพานข้ามแม่นํ้านั้น
เมื่อคิดเช่นนั้นท่านได้บอกข่าวบุญให้กับลูกศิษย์ทั้งหมดว่า
อยากจะสร้างสะพานถวายแด่พระสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข
พระสงฆ์จะได้เดินทางข้ามลำธารได้อย่างสะดวกสบาย อานิสงส์
แห่งการถวายสะพานข้ามแม่น้ำนี้ จะได้เป็นพลวปัจจัยให้ข้ามพ้น
ทุกข์ในสังสารวัฏได้ เมื่อลูกศิษย์ทั้งหลายได้ยินข่าวบุญแล้ว เกิด
จิตศรัทธา ต่างสละทรัพย์คนละ 900 บ้าง 9,000 บ้าง เต็ม
กำลังศรัทธาของตน และพากันไปจ้างช่างให้มาสร้างสะพาน
ขนาดใหญ่ ซึ่งใช้เวลาสร้างไม่กี่เดือนก็สำเร็จ
หลังจากสร้างสะพานแล้ว พราหมณ์พร้อมด้วยบริวาร
ถือโอกาสเดินทางไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบนมัสการ
ด้วยความเคารพนอบน้อม พลางกราบทูลถึงความตั้งใจในการ
สร้างสะพานถวายเป็นสังฆทานว่า
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สละทรัพย์หลาย
พันกหาปณะ พร้อมทั้งบอกข่าวบุญแก่พวกพ้องบริวาร ให้มา
ร่วมกันสร้างสะพาน บัดนี้สะพานข้ามสาธารสําเร็จเรียบร้อยแล้ว
ขอพระองค์ได้โปรดทรงรับเป็นสังฆทาน พร้อมด้วยไทยธรรม