ธรรมะเพื่อประชา: บัณฑิตที่แท้จริง : หน้า 60/586

ธรรมะเพื่อประชา บัณฑิตที่แท้จริง ៥៩ พระเถระตอบว่า “ไม่มีจิต” สามเณรได้มีความคิดขึ้นมาว่า “ถ้าคน ทั้งหลาย ถือเอาท่อนไม้ที่ไม่มีจิต ทําเป็นล้อได้ เพราะเหตุไร คนผู้มีจิตจึงไม่อาจทำจิตของตนให้เป็นไปในอำนาจ แล้วบำเพ็ญ สมณธรรมเล่า” เมื่อสามเณรบัณฑิตได้เห็นสิ่งต่างๆ แล้วพิจารณาอย่าง แยบคาย จึงได้กราบเรียนพระเถระว่า “กระผมจะขอกลับวัดก่อน ขอให้พระอาจารย์กรุณานำอาหารที่มีปลาตะเพียน มาให้กระผม ด้วย ขอรับ” พระเถระถามว่า “เราจะหาได้จากที่ไหนล่ะสามเณร” สามเณรตอบว่า “หากไม่ได้ด้วยบุญของท่านอาจารย์ คงจะได้ ด้วยบุญของกระผม ขอรับ” พระสารีบุตรทราบจุดมุ่งหมายของสามเณร จึงอนุญาต ให้กลับ เมื่อสามเณรกลับมาถึงที่พักแล้ว ก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณ ธรรมเจริญสมาธิภาวนา ส่วนพระสารีบุตรได้บิณฑบาตไปถึง เรือนของอุปัฏฐากท่านหนึ่ง วันนั้นอุปัฏฐากได้ปลาตะเพียนมา หลายตัว จึงนำมาปรุงเป็นอาหาร เมื่อเห็นพระเถระมาก็ดีใจ นิมนต์ให้ท่านรับบิณฑบาต ได้ถวายข้าวยาคูและปลาตะเพียน หลังจากที่พระเถระได้ฉันภัตตาหารแล้ว ท่านได้นําอาหารส่วนที่ เป็นของสามเณรกลับมายังที่พักด้วย ขณะนั้น สามเณรกำลังเจริญภาวนา เป็นผู้มีความเพียร