เรื่องราวของแม่แพะและเสือเหลือง : หน้า 32/586

ธรรมะเพื่อประช คนพาลไม่ต้องการเหตุผล ๑๑ ใบไม้ใบหญ้าออกห่างจากฝูง จึงคิดที่จะกินแม่แพะตัวนี้ มันรีบวิ่ง ไปยืนดักหน้าไว้ แทนที่แม่แพะจะรีบวิ่งกลับเข้าไปในฝูง มันกลับ อยากสนทนากับเสือเหลือง เพราะคิดว่า “ถ้าหากเราเจรจา ไพเราะอ่อนหวาน เสือเหลืองตัวนี้อาจจะเป็นมิตร แล้วปล่อย เราไปอย่างง่ายดายก็เป็นได้” แม่แพะจึงไม่หนีไปไหน ทําเป็นใจดีสู้เสือ ทําการปฏิสันถาร กับเสือเหลืองเป็นอย่างดี ด้วยการพูดจาปราศรัยอย่างไพเราะ อ่อนหวานว่า “คุณลุง ท่านยังคงสบายดีอยู่หรือ ยังพอจะให้ อัตภาพเป็นไปได้ดีอยู่ไหม มารดาของฉันได้ถามถึงทุกข์สุข ของท่าน เราทั้งหลายปรารถนาให้ท่านมีความสุขเหมือนกัน” เสือเหลืองได้ฟังดังนั้น แทนที่จะชื่นใจมันกลับไม่ได้ใส่ใจกับ ค่าเหล่านั้น คิดเพียงแต่จะต้องขย้ำแพะตัวนี้ให้ได้ อย่างไรก็ดี เพื่อไม่ให้เกิดค่าครหานินทาในภายหลัง จึงได้กุเรื่องขึ้นมาว่า “แน่ะแม่แพะ เจ้ามารังแกเราก่อน มาเหยียบหางของ เราทำไม หรือวันนี้เจ้าสำคัญว่า เจ้าแน่กว่าเรา เจ้าไม่มีทางพ้น จากความตายไปได้หรอก อย่ามาเรียกเราว่าคุณลุงเลย” แม่แพะได้ฟังดังนั้น รีบกล่าวว่า “ข้าแต่ท่านลุง ท่านนั่ง หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ส่วนฉันนั่งอยู่ต่อหน้าท่าน แล้วฉัน จะไปเหยียบหางของท่านซึ่งอยู่ด้านหลังได้อย่างไรกัน”