การค้นหาหนทางสวรรค์ของพระเจ้าอังคติราช : หน้า 231/586

Bะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๕) ๒๓๐ นิยตมิจฉาทิฏฐิ แต่ถ้าเป็นมิจฉาทิฏฐิอ่อนๆ ก็ยังพอจะแก้ไขได้ เรามาติดตามเรื่องของ พระเจ้าอังคติราช ผู้กำลัง แสวงหาหนทางสวรรค์กันต่อ *เมื่อตอนที่แล้วคุณอเจลกะได้ ประกาศวาทะของตนให้พระราชาคล้อยตาม แต่ความรู้สึกลึกๆ นั้น พระองค์ยังไม่ได้ปักใจเชื่อ ส่วนอลาตเสนาบดีผู้พร้อมจะเชื่อ อยู่แล้ว เมื่อได้ฟังคำของคุณอเจลกะ ก็หลงเชื่ออย่างสนิทใจ ถึง กับกล่าวสนับสนุนว่า “ข้าพเจ้าเห็นด้วยกับคำพูดของท่านอาจารย์ เพราะ ข้าพเจ้าระลึกชาติของตนได้ชาติหนึ่ง คือในชาติก่อน ข้าพเจ้า เกิดในเมืองพาราณสี เป็นนายพรานฆ่าโค ชื่อว่า ปิงคละ ได้ทำ บาปกรรมไว้มาก ได้ฆ่าสัตว์เป็นจำนวนมาก ครั้นจุติจากชาตินั้น แล้ว ก็มาเกิดในตระกูลเสนาบดีอันบริบูรณ์นี้ ไม่เห็นต้องตกนรก เลย เพราะฉะนั้นบาปที่ข้าพเจ้าทําไว้ไม่มีผลอย่างแน่นอน” เมื่อมีพยานยืนยันว่า บุญบาปไม่มี ทำให้พระราชาถึงกับ นิ่งอึ้งไปนาน ขณะเดียวกันนั้นเอง ทาสเข็ญใจชื่อ วิชกะ มีโอกาสได้ ฟังวาทะของคุณอเจลกะและคำยืนยันของเสนาบดีผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิ *มก. เล่ม ๖๔ หน้า ๒๑๐