ธรรมะเพื่อประช: สัมมาทิฏฐิ : หน้า 250/586

ธรรมะเพื่อประช สัมมาทิฏฐิ (๗) ២៤៩ เห็นไฟลุกโพลงในเวลากลางคืนไม่รู้ถึงทุกข์ใหญ่ที่มีอยู่ในกองไฟนั้น จึงร่าเริงยินดี กางปีกออกบิน มุ่งหน้าเข้าสู่กองไฟ คุณอเจลกะ จะต้องประสบกับความทุกข์ใหญ่อย่างแน่นอน ขอพระองค์อย่า ทรงเชื่อถ้อยคําของคนพาลเช่นนั้น เพียงเพราะได้ฟังวาทะของ คุณอเจลกะ คนที่ไม่รู้เป็นอันมาก ต่างพากันปฏิเสธกรรมและ ผลของกรรม โทษคือความหายนะ ที่ยึดไว้ผิดในเบื้องต้น ก็ยากที่จะ เปลื้องได้ เหมือนปลาติดเบ็ดยากที่จะเปลื้องตนออกจากขอเบ็ดได้ ข้าแต่พระบิดา เรือของพ่อค้าที่บรรทุกสินค้าหนักเกินไป ย่อมสามารถจมลงในมหาสมุทรได้ ฉันใด นรชนสั่งสมบาปกรรม ทีละน้อยๆ ย่อมพาบาปอันหนักยิ่ง จมลงในนรกได้ ฉันนั้น บาป อกุศลอันหนักของอลาตเสนาบดียังรอคอยการให้ผลอยู่ แต่ที่ เขาได้รับความสุขอยู่ในบัดนี้ เพราะผลบุญที่เคยทำไว้ บัดนี้ ผลบุญของอลาตเสนาบดีใกล้จะหมดแล้ว จึงทำให้ยินดีในอกุศล เมื่ออกุศลกรรมให้ผล เขาย่อมเข้าถึงทุคติอย่างแน่นอน ส่วนนรชนสั่งสมบุญไว้แม้ทีละน้อยๆ ย่อมไปสู่เทวโลก ผู้ยินดีในกุศลกรรม ย่อมไปสู่สวรรค์ เปรียบเหมือนตาชั่งที่กำลัง สั่งของ ย่อม าลงข้างหนึ่ง เมื่อเอาของหนักออกเสีย ข้างที่ต่า ย่อมจะสูงขึ้น วีชกทาสนี้ยินดีในกุศลกรรม มีความปราโมทย์ใจ เมื่อบาปกรรมที่เคยทําไว้สิ้นไป เขาจักเข้าถึงเทวโลก พระเจ้าข้า”