ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้เป็นแสงสว่างของโลก
๗๖
แม้ฆฏิการะจะชวนกี่ครั้งกี่หนว่า การเห็นพระสัมมาสัม
พุทธเจ้านั้นเป็นสิ่งประเสริฐ การฟังธรรมจากพระพุทธองค์เป็น
มงคล แต่ดูเหมือนว่าการชักชวนนั้นไม่ได้ผลเลย วันหนึ่งจึงหา
กุศโลบาย ชวนเพื่อนไปอาบน้ำที่แม่น้ำใกล้กับที่ประทับของ
พระบรมศาสดา หลังจากอาบน้ำแล้ว ฆฏิการะจึงชวนอีกครั้งว่า
“วิหารที่ประทับของพระพุทธองค์อยู่ใกล้ๆ นี่เอง เราไป
เดินเล่นในวิหารกันเถอะ” โชติปาละไม่ยอมไป จะขอกลับบ้าน
ท่าเดียว แม้จะถูกชักชวนอย่างไรก็ไม่คล้อยตาม
สุดท้ายฆฏิการะเห็นว่าชวนอย่างไรก็ไม่ไป ด้วยความ
จริงใจต่อเพื่อน จึงฉุดมวยผมของโชติปาละ เพื่อที่จะให้ไปเฝ้า
พระพุทธองค์ให้ได้ โชติปาละเป็นผู้สั่งสมบุญมาดี เมื่อโดนเพื่อน
ดึงมวยผม จึงคิดว่า “น่าอัศจรรย์จริงหนอ ฆฏิการะผู้เป็นเพียง
ช่างปั้นหม้อ กล้ามาดึงมวยผมเราผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของพระพรหม
ตามปกติเพื่อนของเราไม่เคยทําอย่างนี้ มีแต่ความปรารถนาดี
ต่อเรามาตลอด ไม่เคยชักชวนไปในทางที่ผิดเลย การไปพบ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คงจะเป็นการดีเป็นแน่"
เมื่อคิดได้เช่นนี้ แทนที่จะโกรธมีทิฏฐิมานะ กลับตกลงใจ
จะไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยกัน เมื่อได้สนทนาธรรมและ
ฟังธรรมจากพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า โชติปาละเกิดความ