ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
สัมมาทิฏฐิ (๔)
๒๒๕
ผู้นั้นไม่ชื่อว่าตัดร่างกายเหล่านั้น ในการทำเช่นนั้นผลของบาป
ไม่มี สัตว์ทุกจำพวกท่องเที่ยวอยู่ในวัฏสงสาร ๔๔ มหากัป
ย่อมบริสุทธิ์ได้เอง เมื่อยังไม่ถึงกาลนั้น แม้จะสำรวมกาย วาจา
ใจเป็นอย่างดี ก็บริสุทธิ์ไม่ได้ ถ้าแม้ทำบาปไว้มากมาย บาปก็ไม่
ส่งผล พวกเราไม่ล่วงเลยเขตอันแน่นอน คือ ๘๔ มหากัปนั้นไปได้
เหมือนคลื่นไม่ล่วงเลยฝั่งไปฉะนั้น
วาทศิลป์ของคุณอเจลกะผู้มีความเห็นผิดนั้น ทำให้พระ
ราชารู้สึกเห็นดีเห็นงามตามไปด้วย เพราะฟังดูแล้ว มีเหตุผลน่า
เชื่อถืออยู่ไม่น้อย แต่ความรู้สึกในใจลึกๆ ของพระองค์นั้น จะ
เป็นอย่างไร เราคงต้องมาติดตามในตอนต่อไป
จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า คนที่มีความเห็นผิดเป็นชอบ
บางครั้งดูเหมือนมีคำพูดและการกระทำที่น่าเชื่อถือมากๆ ทำให้
ผู้ฟังเคลิบเคลิ้มตาม ถ้าไม่มีธรรมะในใจ ก็เป็นการยากที่จะ
แยกแยะว่า คนพาลหรือคนที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ มีลักษณะเช่นไร
จึงจำเป็นที่เราจะต้องศึกษาความเป็นจริงของชีวิต และให้มี
สัมมาทิฏฐิติดแน่นในใจของเรา จะได้แยกแยะผิดถูก ดีชั่วได้ด้วย
ตนเอง ไม่ต้องไปหลงฟังคำของผู้ที่ความรู้ยังไม่สมบูรณ์ ชีวิตเรา
จะได้ปลอดภัย และสร้างบารมีด้วยความสุขใจไปทุกภพทุกชาติ
จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรมกันทุกคน