ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bะเพื่อประช
ต้องถนอมมิตรแท้
១៨៦
บางคนมีเพื่อนพ้องมิตรสหายมากมาย มีทั้งเพื่อนเรียน เพื่อนกิน
เพื่อนดื่ม เพื่อนเทียว แต่จะหาเพื่อนที่มีคุณสมบัติดังที่ได้กล่าว
มาข้างต้นนั้น หายากเหมือนกัน ฉะนั้น คำว่า มิตรแท้ ดูเหมือน
เป็นถ้อยคำที่ฟังง่ายๆ แต่หาพบได้ยาก เพราะมิตรแท้จริงๆ นั้น
คือ ผู้ที่เมื่อเราคบหาสมาคมด้วยแล้ว นำแต่ประโยชน์สุขมาให้
อย่างเดียว เป็นผู้ที่เชื่อถือได้ ไว้วางใจได้ คือ ถ้าวางใจในบุคคล
นั้นแล้วเป็นไม่ผิดหวัง
มิตรแท้มีอยู่ ๔ ประเภทคือ มิตรมีอุปการะ ตั้งแต่รักษา
เพื่อนไม่ให้ประมาท รักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อนผู้ประมาท เมื่อ
มีภัยก็เป็นที่พึ่งพานักได้ เมื่อเพื่อนเดือดร้อนในเรื่องเงินทองก็ไม่
ทอดทิ้ง มีแต่เพิ่มทรัพย์ให้หลายๆ เท่า มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์
ท่านกล่าวว่าเป็นมิตรแท้เหมือนกัน ใครคบหาด้วยก็มีความ
มั่นคงปลอดภัยในชีวิต มีความจริงใจต่อกัน บอกความลับแก่เพื่อน
และปิดความลับของเพื่อนไม่ให้คนอื่นรู้ เมื่อถึงคราวคับขันมี
อันตรายเกิดขึ้นก็ไม่ละทิ้งกัน แม้ชีวิตก็ยอมสละได้ โบราณถึง
กล่าวว่า เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก จะรู้ว่าเป็นมิตรแท้
หรือไม่แท้ก็ดูกันตรงนี้
มิตรแท้ประการต่อมาคือ มิตรแนะประโยชน์ คือห้าม
เพื่อนจากความชั่ว ให้ตั้งอยู่ในความดี ให้เพื่อนได้ฟังแต่สิ่งที่ดี