ธรรมะเพื่อประช: เรื่องราวของอันนภาระ : หน้า 438/586

ธรรมะเพื่อประช คำว่า ไม่มี อย่าได้รู้จัก ๔๓๗ เทวดาที่สิงสถิตอยู่บนฉัตรของสุมนเศรษฐี ได้ให้สาธุการ เสียงดังกึกก้อง จนท่านเศรษฐีถึงกับเกิดความสงสัย จึงถามว่า วันนี้ล่ะ” “เราทำบุญมาทุกวัน ทำไมเทวดาถึงให้สาธุการเฉพาะใน เทวดาตอบว่า “เราไม่ได้ให้สาธุการแก่ท่าน แต่เรา อนุโมทนาบุญกับอันนภาระ ที่ได้ทำบุญกับเนื้อนาบุญอันเลิศ เพราะเขาได้ตัดใจถวายภัตตาหารที่ตนเองจะรับประทาน ให้แก่ ทักขิไณยบุคคล ส่วนตนเองยอมอด ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยากในโลก” เศรษฐีได้ฟังแล้วอัศจรรย์ใจเกิดมหาปีติ ได้อนุโมทนากับ อันนภาระ อีกทั้งให้ทรัพย์จํานวนมากไปสร้างบ้าน และให้เขา ไม่ต้องมาเป็นคนรับใช้อีกต่อไป ด้วยอานิสงส์แห่งการถวายทานตัดขาดออกจากใจ ทําบุญชนิดทุ่มสุดใจ โดยไม่กลัวอด ทำให้กิตติศัพท์อันดีงามของ อันนภาระขจรขจายไปทั่วทั้งเมือง กระทั่งพระราชาได้สดับ คุณความดีของเขาด้วย ทรงรับสั่งให้มาเข้าเฝ้าเพื่ออนุโมทนากับ อันนภาระ และพระราชทานตำแหน่งเศรษฐี พร้อมทรัพย์สมบัติ จํานวนมาก ทําให้อันนภาระได้ทำบุญใหญ่ไปจนตลอดชีวิต และ พ้นจากความยากลําบากในชาตินั้น พลิกผันชีวิตจากคนจนเข็ญใจ มาเป็นมหาเศรษฐี มีสมบัติเกิดขึ้นเป็นอัศจรรย์ทันใช้ในชาตินั้น