ธรรมะเพื่อประช: เรื่องเล่าแห่งความประพฤติและการดำเนินชีวิต : หน้า 421/586

ธรรมะเพื่อประช สมบัติเคียงคู่ผู้มีบุญ ๔๒๐ คนหาฟินได้ยินไก่ ๒ ตัวทะเลาะกัน และอวดอ้างอานุภาพ อย่างนั้นก็ขึ้นไปจับไก่ตัวบนมาฆ่าเสียเพราะอยากจะเป็นพระราชา เขานำไก่นั้นไปให้ภรรยาปรุงอาหาร พลางสั่งว่า “เธอปรุงเนื้อไก่นี้ให้ดีนะ ไก่ตัวนี้มีอานุภาพมาก” เมื่อ ภรรยานำไก่ที่ปรุงแล้วมาให้ เขาก็บอกว่า “ไก่ตัวนี้มีอานุภาพมาก ฉันกินแล้วจะได้เป็นพระราชา เธอจะได้เป็นอัครมเหสี เราเอา สํารับนี้ไปที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคากันดีกว่า อาบนํ้าแล้วค่อยกินกัน” สองสามีภรรยานำสำรับไปวางไว้ริมฝั่งแม่น้ำ แล้วลงไป อาบน้ำ ขณะนั้นเอง มีลมพายุพัดเอาสำรับของเขาลอยไปใน แม่นํ้าอย่างรวดเร็ว เป็นเวลาเดียวกับที่มหาอามาตย์ ซึ่งเป็น หัวหน้าควาญช้าง กำลังให้ช้างอาบน้ำอยู่ทางด้านใต้ อำมาตย์ เห็นสำรับนั้นถูกกระแสน้ำพัดมา จึงบอกให้คนเก็บขึ้นมา และนำ ไปให้ภรรยาของตน ดาบสตนหนึ่งซึ่งคุ้นเคยกับนายควาญช้าง ท่านมีจักษุ ทิพย์มองเห็นเหตุการณ์ในอนาคต และล่วงรู้อานุภาพของเนื้อไก่ จึงรีบมานั่งที่บ้านของอุปัฏฐาก นายควาญช้างให้คนนำอาหาร สํารับนั้นมาถวายพระดาบสพระดาบสแจ้งเรื่องทั้งปวงให้เขาทราบ แล้วจัดแจงแบ่งเอาให้นายควาญช้างแบ่งเนื้อข้างนอกให้ภรรยา ส่วนดาบสฉันเนื้อติดกระดูก และบอกว่า