ธรรมะเพื่อประช: การเข้าถึงพระพุทธองค์ : หน้า 543/586

ธรรมะเพื่อประช ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ៥៤២ สุดสายตาก็มองเห็นพระบรมศาสดาประทับขัดสมาธิอยู่ ที่โคนต้นไม้แห่งหนึ่ง มองเห็นฉัพพรรณรังสีแผ่ออกรอบ พระวรกายก็คิดว่า บุคคลผู้นี้เป็นเทวดาหรือมนุษย์กันแน่หนอ ทําไมมีแสงออกจากกายสว่างไสวกว่าพระอาทิตย์เสียอีก ท่านได้ หวนระลึกถึงคําพูดที่ร่ำลือเกี่ยวกับพระบรมศาสดา รู้ทันทีว่า ท่านผู้นี้เป็นมนุษย์มีเลือดเนื้ออย่างเรา แต่มีรัศมีเปล่งออกจาก กายที่งดงามน่าเลื่อมใส พระองค์ต้องเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แน่นอน ท่านกระวีกระวาดรีบเดินเข้าไปหา ก้มกราบถวายบังคม ด้วยความปีติเลื่อมใสพลางทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ นาน หนอ กว่าจะได้พบพระพุทธองค์” ก้มกราบแล้วกราบอีก ครั้น มองดูตนเอง คิดว่าเรานี้ทำกรรมหยาบช้ามายาวนาน ไม่มีโอกาส ได้สร้างบุญเลย วันนี้โอกาสดีมาถึง เราควรที่จะเอาบุญใหญ่สักครั้ง ท่ามกลางป่าใหญ่ พรานมองไปรอบๆ ทิศ เพื่อจะหาไทยธรรมมา ถวาย ไม่พบอะไรเลยในบริเวณใกล้เคียง จึงน้อมนำน้ำผึ้งที่หา มาได้พลางน้อมถวายด้วยความเคารพยิ่งนัก พรานได้ถวายนํ้าผึ้งมีรสอร่อยแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เพิ่งออกจากนิโรธสมาบัติ รู้สึกปีติใจอย่างยิ่ง บุญนั้นทำให้ชีวิต มีแต่ความสุขความเจริญรุ่งเรือง และเลิกทำปาณาติบาตทันที