ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้เลิศ ทางมีลาภ (๑)
៥០៨
บุรุษนั้นอธิบายว่า “เรื่องการทำบุญนั้น ใครๆ ก็มีสิทธิ์
สามารถร่วมบุญได้ทั้งนั้น”
หนุ่มชนบทได้ฟังแล้ว รีบพูดว่า “ถ้าเช่นนั้น ขอท่านจงไป
บอกพวกชาวเมืองทั้งหลายเถิดว่า มีกุลบุตรผู้หนึ่งไม่ยอมขาย
รวงผึ้งกับนมส้ม ไม่ว่าจะให้ราคาสูงเท่าไร ก็ไม่ยอมขายให้
เพราะเขาอยากถวายทานด้วยมือของตนเอง ขอท่านทั้งหลาย
จงให้เขามีส่วนในบุญใหญ่ครั้งนี้ด้วย” เมื่อชาวเมืองรู้ข่าวต่างพา
กันอนุโมทนาสาธุการเป็นการใหญ่
ครั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมทั้งภิกษุสงฆ์มาถึง
ชาวเมืองพากันนิมนต์ให้นั่ง แล้วได้ถวายข้าวต้มและของเคี้ยว
เมื่อถึงวาระของตน หนุ่มชนบทจึงเขยิบเข้าไปใกล้พุทธอาสน์
ของพระบรมศาสดา พลางกราบทูลว่า
“ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า สิ่งนี้เป็นเครื่องบรรณาการ
ของคนยากเช่นข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงรับเครื่องบรรณาการ
นี้ของข้าพระองค์ด้วยเถิด พระเจ้าข้า” พระวิปัสสีสัมมาสัมพุทธ
เจ้าทรงใช้บาตรรับน้ำผึ้งผสมนมส้ม และทรงอธิษฐานว่า “อย่าให้
น้ำผึ้งผสมนมส้มนี้หมดสิ้นไป จนกว่ากุลบุตรผู้นี้จะถวายแด่พระ
ภิกษุสงฆ์จนครบหมดทุกรูป
39
ด้วยพุทธานุภาพอันไม่มีประมาณเหตุอัศจรรย์ได้บังเกิดขึ้น