มิถิมมัฎฐานา : หน้า 7/229

ประโยค - คำฉวีพระธรรมมปฏิรูป ยกศัพท์แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 7 เรื่องมิถิมมัฎฐานา ๒. ๑/๒๐ ตั้งแต่ โส ธิ สตฺถุ สมฺโมก กมฺมุฏฐาน เป็นต้นไป ก็รู้ว่า โส ภิกฺขุ อง ภิกฺขุ นั้น คงคา เรียนเอาแล้ว กมฺมุฏฐาน ซึ่งพระกรรมฐาน สมถะ ในสำนัก สดฺฏ ของพระศาสดา (จินตฺตวา) คิดแล้วว่า อห อ. เรา กิริสสาม จักกระทำ สมถสมํ ยังสมถธรรม อิติ ดังนี้ ปวิสิฏฺวา เข้าไปแล้ว อรญฺญ สุปลฺฏวา สืบต่อแล้ว วายมิดฺวา พยายามแล้ว อตกฺโกนฺโด ไม่อาจอยู่ ปฏฺตู เพื่ออนุรสฺว อรหํฺตุ ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์ (จินตฺตวา) คิดแล้วว่า อห อ.เรา ถาปสุสสามาจักกูลพระศาสดาให้ตรัสบอก กมฺมุฏฐาน ซึ่งพระกรรมฐาน วิสสตฺวา ให้พิเศษ อิต ดั่งนี้ อาคุณฺโน โด เดินมาอยู่ สมถิ คุสฺสํ สุตฺวา ของพระศาสดา ทิฏวา เห็นแล้ว มรี สํ วิชฺฉะพฺแดด อนุทธมฺค ในระหวางแห่งหนทาง มฤคามุฏฐาน ยังกรรมฐานอัมพิมพํ แดนเป็นอารมณ์ว่า อน มฤจิ อ. พยัคฆ์นี่ อฤฺถิ ตั้งขึ้นแล้ว กิริสสมฺในสมถะแห่งอคฤถร้อน ปญฺญายาติ ย่อมปรากฏ สุทฺธิ ชาติ นาน่า แก่นํ ท. ผู้อยู่แล้ว ในที่ใกล้ รูปดี วิญ เป็นเพียงดังว่าอิ่งแล้วซึ่งความเป็นรูป (เหตุว่า) เป็น นฤ ปญฺญายติ ย่อมไม่ปรากฏภูมิเทียว สมถิก อาคุณฺตนํ ชานนํ แก่นน ท. ผู้อยู่ สู่กิโล ยก ฉันใด อย่ อดฺฏาวิวิป