คำฉันธิมงที่อถูกอก : หน้า 119/229

ประโยค ๑ - คำฉันธิมงที่อถูกอก ยกพิทเปล ภาค ๓ - หน้า ๑๑๙ ลำบากแล้ว ทิสดา เห็นแล้ว อาดญาณุต์ ปูคลี ซึ่งบุคคลผู้อยู ปฏิปิด สู่ทางกลับ ปูจิดา จถามแล้วว่า คาโม อ. บ้าน ปูโตร ข้างหน้า กิวกรุ เป็นบ้านไกลเพียงใจ (โหติ) ขอมเป็น อดิ ดีงี้ (วงเน) ครั้นเมื่อคำว่า โโยน อ. โยชน อิฉ็ด ดังนี้ (เดน ปูคลเลน) อันบุคคลนั้น วุฒเต กล่าวแล้ว คนดูวา ไปแล้ว โก๊ก หน่อยหนึ่ง ปูจิดา ว่า ถามแล้ว อปริป ปูคลี ซึ่งบุคคลเมื่อนอีก (วงเน) ครั้น เมื่อคำว่า โโยชน อ. โโยชน ปูคลี ซึ่งบุคคลแข็งอีก (วงเน) ครั้น มันนั้น วุฒเต กล่าวแล้ว คนดูวา ไปแล้ว โก๊ก หน่อยหนึ่ง ปูนา อีก ปูจิด ย่อมถาม อบปริ ปูคลี ซึ่งบุคคลแม่อืนอีก โสส โปคโล อ. บุคคลแม่นั่น วตติ ย่อมกล่าวว่า โโยชน อ. โโยชน อิฉ ดังนี้ เต หนา อ. ชน ท. หล่านั้น (เดน อทกินน) ปูจิดา ปูจิดา ผู้นิ บุคคลผูนี้ไปสูงทางใกล้นั้นถามแล้วและถามแล้ว วฑุดิ ย่อมกล่าวว่า โยชน อ. โโยชน อิต ดังนี้ (โอ อทิโก) อ. บุคคลผู้นไปสู่ทาง ใกล้นั้น (จินตทิวา) คิดแล้วว่า โโยชน อ. โโยชน อิฉ นี้ ทีม วด เป็นโยชนใกลหนอ (โหติ) ยอมนั้น อดี ดังนี้ มนุญติ ย่อมสำคัญ เอา โโยชน ซึ่งโยชนนี้หนึ่ง เทว ตีดี โโยธาน วิจ ระวะ อ. โโยชน ท.๒๓ (อิติ) ดังนี้ (ปฐสุ) แห่งนว่่า โโยชน อิต ดังนี้เป็นต้น ๆ (อุตโต) อ. อรรถว่า ปน ส่วนว่า สาสโร อ. สงสาร (สนาน) ของชน ท. พลานี ผู้เป็นพล อาณนตนาม ผู้ไม่ร้อย อิทธิโลกปรโลกดั ซึ่งประโยชน์ในโลกล้นและโลกในเบื้องหน้า คือว่า อสุกโณตน ผู้ไม่ อาอยู่ กาู่ เพื่ออันกระทำ ปริยานต์ ซึ่งที่สุดรอบ สารสวุฒส แห่ง