กรรมอันลามกา วิจูจิต : หน้า 193/229

ประโคตร- คัดเจ้าภิรมณ์ที่ถูกทอง ยกพักเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 193 (ปาปมมี่) อ. กรรมอันลามกา วิจูจิต ย่อมผลิตผล จ ก็ (ตีปาปมมี่) อ. กรรมอันลามกา วิจูจิต มื่อผลิตผล ทหนุด อนุวัติ ชื่อว่าอ่อนให้ไปอยู่ พาลซึ่งคนพาล (อิติ) ดังนี้ (คาถา) วุฒติ เป็นวรรณรูปอันพระภาคเจ้าตรัสแล้ว โหติ ย่อมเป็น ฯ (ปูจา) อ. อันถามวา (ปาปมมี่) อ. กรรมอันลามกา (ทะหนุด อนุวัติ) ย่อมให้ไปอยู่ (พาล) ซึ่งคนพาล ก็ วิ ยาราคะ อ.อะไร คิด ดังนี้ (วิสุทธิชน) อ. อันเฉลวว่า (ปาปมมี่) อ. กรรมอันลามกา (ทะหนุด อนุวัติ) ย่อมให้ไปอยู่ (พาล) ซึ่งคนพาล ปวโก อิว รวาถ อ.ไฟผู้เสียพลาญ ภสูมาจนฺน โน อันเตกลามแล้ว อิติส ดังนี้ (อุโณ) อ. อธิบายว่า ฮิ เหมือนอย่างว่า วิฑูจิตฺวู โคโร อ. ถามเพลิงอันมีเปลวไปปราศแล้ว จาริกา ปฏิจฉานโน อนฺ เจกกลปแล้ว อกฺกุนฺโตมิ แม้อนบุคคลเหยียบแล้ว น ทหติ ย่อมไม่ไหม้ ดาวก่อน (คสส) วิฑูจิตฺวู โรรส อาริยา ปฏิจฉานุปตตา เพราะความที่แห่งด่านเพลิงอันมีเปลวไปปราเศฺวันนั้น เป็นด่านอันเจกกลแล้ว ปน แต่ว่า (วิฑูจิตฺวู โคโร) อ. ถามเพลิงอันเปลวไปปราศแล้ว อาริยา ยงเข้า ตาปุวา ให้ร้อนแล้ว ทนทโศ คฤติ ย่อมไหม้ไปอยู่ ยาว เพียงใด มืดลงลา แต่มันสมอง จมามทีน อุณากน ทนวเสน ด้วยอำนาจแห่งอันใหม่ซึ่งอวะระ ท. มีหนงเป็นต้น ยา ฉันใจ ปาปมมีมิ แม้ อ. กรรมอันลามกา เยน ปูคฺคลน กฺดี