อสูรและอิทธิที่สามแสนโร คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 3 หน้า 217
หน้าที่ 217 / 229

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญและบทบาทของอสูรในสังคมสมัยโบราณ รวมถึงการอ้างอิงถึงอิทธิจากสามแสนโร และการเชื่อมโยงกับเทพเจ้าต่างๆ อีกทั้ง บทบาทของมนต์และพิธีกรรมภายในพระนครยังถูกเน้นด้วยเช่นกัน เนื้อหายังกล่าวถึงการรวมกลุ่มของสหธุในโลกแห่งมนต์กามฝน ๗ และความเชื่อเกี่ยวกับอสูรที่ทำให้เกิดความเป็นอยู่ที่ดีอีกด้วย โดยมีตัวอย่างจากคำพูดและความคิดของนักวิชาการในช่วงนั้น

หัวข้อประเด็น

-อสูรและอิทธิ
-สามแสนโร
-พิธีกรรม
-การศึกษาในพระนคร
-ความเชื่อเกี่ยวกับมนต์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำฉีซูริทธิ์มาทั้งถูก ยกฟังเปล่า ภาค ๓ หน้า ๑๗ ท่านเห็นแล้ว อสูร พึงเป็น อิทธิ ดั่ง ๆ โล่ปี้ สามแสนโร อ. สามแสนแม่นั่น อกาส ได้ทำแล้ว อนโมทน ซึ่งอ้อนอนโมทนา ว่า อว้า ตาย วูดวาน อ. คำฉีท่านกล่าวแล้ว อย่างนี้ โฮก งามเอ็ด อิทธิ ดั่งนี้ อสูร อาบปลิ้มสุข แก่ข่าวร้านตลาดนั่น ๆ สามแสนโร อ. สามแสนโร ลิข ได้แล้ว กุมพลสภานี ซึ่งร้อยแห่งผ่านนสัตว์ ท. ปญฺ ญ ๕ อนโม นคริป แม้ในภายในแห่งพระนคร ฯ (สามแสนโร) อ. สามแสนโร ลิขวา ได้แล้ว กุมพลสหธุ ซึ่งพันแห่งผ่านนสัตว์ เอกนิสรา เอวมวันที่หนึ่งนั่นเทียว เอว องนี้ อาทิส ได้ความแล้ว ภิญญาสุสวัส แก่พันแห่งภิญญ ฯ อ ต ครั้งนั้น (ภิญฺ) อ. ภิญฺ ท. กรีสู กระทำแล้ว (วงน) ซึ่งคำว่า กุมพลทยากัจฺโจ อ. สามแสนโรอ่าว่ากับพลายกติตสสะ: คิด ดังนี้ นาม ให้เป็นชื่อ อสูร สามแสนสุรส ของสามแสนรนั่น ๆ (สามแสนรน) ทันนุกมพลโล อ. พัชฺนสัตว์อัฐสามแสนรดายแล้ว นามกรนิวาส ในวันอันเป็นที่กรำซื่อ ปาปูณ ถึงแล้ว กุมพลสหธุว่า ซึ่งความเป็นแห่งพันแห่งผ่านนสัตว์ (อุตโน) สุดสุดสุสาใน โลกแห่งมนต์กามฝน ๗ เอว ด้วยประกาศะนี้ ๆ หิ กี อุปป วาคฺค อ. วัตถูอันน้อย (ปุคคลน) ทินนี อันอันบุคคลให้แล้ว ยุคู ฯ ถาน ในฐานะใด พฺุธี เป็นของมากา โหติ อย่เป็น พฺุทู วุฒ ฑ.อ วัตถูอันมาก (ปุคคลน) ทินนี อันบุคคลให้แล้ว อุตู ฯ ษาน ในฐานะใด พุทฺธ เป็นของมากกว่า (ให้ย่อม เป็น (ติ) ฯ ฑี ฯ ฑาน อ. ฐานันนะ อนฺญอื่น ฯ ฑปฺฏาวา เวน พุทธาสนน์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More