ประโยคอิฎะ - คณิฐิธรรมมะที่ถูกต้อง : หน้า 157/229

ประโยคอิฎะ - คณิฐิธรรมมะที่ถูกต้อง อกัพักเปล ภาค ๓ หน้า 157 แห่งหาปะด้วย สุเทพ ปาสมภูฎุทิ์ จึ่งสังจ้องอันเป็นเครื่องประดับ ทั้งปวงด้วย อุมเหหิ ทินน อันอันเร า ให้และ อภิสุทา อิติอิยา แก่หญิงนี้ อิมิ อิติ อันหญิงนี้ มารดาๆ ให้ตายแล้ว คุณถาม งงไปดิิด อิติ ดั่งนี้ สายณสมอเย ในสัมโมแห่งวันในวาระนี้ฯ สา คณิกา อ. หญิงเพศชายนัน สุตวา ฟังแล้ว ก็นี้ ซึ่งถือคำ เตส เสฏฐิปุฏตาน ของบุตรของเศรษฐี ท. เหล่านั้น (จินตวาม) คิดแล้วว่า อิม ชนา อ. ชนา ท. เหล่านี้ นุตฺลชุฆ ผู้มีความละอาย ออกแล้ว อภิสุขา อินดิ้งแล้ว สุทธิ กับ มอา ด้วยเรา ม มารุฏามา เป็นผู้ใคร่อื่นยังเราให้ตาย (โหนตุ) ย่อมเป็น อิทานิ ในกาลนี้ อุ อ. เรา ชานิสสุสาม จัฏฐ์ กุตตพุทธุคต กุมัง ซึ่งธรรมอันควรแล้ว แก่ความเป็นกรรมอันเร าพึงกระทำ เตส ชนา แก่นั้น ท. เหล่านั้น อิติ ดั่งนี้ เตด ชนา มาริมานา ผู้ฉันชนะ ท. เห่านันให้ดอย อากัส ได้กระทำแล้ว ปฏณะ ซึ่งความปรารถนา ว่า อมิ อ. เรา ยกนิ บัน เป็น นายักษณี หุตวา เป็น สุโมกุณา พึงเป็นผู้สมารด เฑ ชน มารุตี เพื่ออันยิ่งชน ท. เหเหล่านันให้ตาย อตฺถา อน คิ โฉน ท. เห่านันนั่นเทียว ภวุย พิงเป็น อิติ ดั่งนี้ฯ ภิญญ อ.ภิญ ยู ท. สมฺพุทฺเฌลา ผู้มากพร้อม อาโรฆดวา กราบทูล แล้ว กาลิกิย ซึ่งการกระทำอันกาละ ฯ สุตฺต สุปปทุมาส ของนาย สุขปุพพะนั่น ภาวตีโด แต่พระผู้พระภาคเจ้า ปจิตฺติส ทูลาตมแล้วว่า