ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๓ - คำเขิฐพระรัตนปฏิ รูปภาพเปิด ภาค ๓ - หน้า ๑๔๕
เชื่ออยู่ สทุทาหผลิ ทรงให้ชื่อแล้ว ๆ โส มูลสิริ อ. เศษฐชื่อ วามูลสรีน อมาสิ ได้ถึงแล้ว สทุกา ซึ่งพระศาสดา สรณ์ ว่า เป็นสรณะ ๆ
สทุกา อ. พระศาสดา เทเสนะโต เมื่อจะแสดง มนูมิ ซึ่ง ธรรม สุตส มูลสิเริน แก่ ศรษฐิชื่อวามูลสรีนนั้น อา ทรัสแล้ว ค่ำ ซึ่งพระคาถา อิ่ม นิว่า
พาโล อ. ชพาล วิญญาณติ ย่อมเดือดร้อนว่า
ปุตตา อ. บุตร ท.เม ของเรา อดติ มีอยู่ ธัน
อ. ทรัพย์ (เม) ของเรา อติธี อิตติ ดังนี้
อุตฺตา อิ อตฺถ นตฺถี ย่อมไม่มี อุตฺตโน
แก่นกัน ปุตตา อ. บุตร ท. บุตร ธ. (วรวิสุทฺติ) จักมิ
กูโต ธานโต แต่ที่ไหน ธน อ. ทรัพย์ (วิโล-สติ) จักมิ กูโต ธานโต แต่ที่ไหน อิตติ ดังนี้ ฯ
อุตฺตา อ. เนือความ สทุทาหผลิ คาถา แห่งพระคาถานั้นว่า พาโล
อ. ชนพาล หญบดิ ย่อมลำบาก ปุตตคุณนาย ขอด ด้วยความอยาก
ในบุตรด้วยนันเทียว ธนคุณนาย จ ด้วยความอยากในทรัพย์ด้วยว่า
ปุตตา อ. บุตร ท. เม ของเรา อดติ มีอยู่ ธัน อ. ทรัพย์ เม ของเรา
อดติ มีอยู่ อติ คันติ วิญญาณติ ชื่อว่าย่อมเดือดร้อนว่า ปุตตา
อ. บุตร ท. เม ของเรา นุสํสติ ฉินหยแล้ อิตติ ดังนี้ วิญญาณติ
ย่อมเดือดร้อนว่า (ปุตตา) อ. บุตร ท. (เม) ของเรา นุสํสติ