คำอธิบายของพระมาฬิทุธรลุก คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 3 หน้า 35
หน้าที่ 35 / 229

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการสนทนาเกี่ยวกับความหลากหลายของรสชาติจากน้ำหวานและการแสดงออกถึงความต้องการของสัตว์ในโลกธรรมชาติ โดยมีการเชื่อมโยงระหว่างความต้องการทางรสชาติและความหมายในบริบทต่าง ๆ ผ่านการใช้คำศัพท์ที่สวยงามและซับซ้อน. นอกจากนี้ยังพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติและการใช้ชีวิตประจำวัน โดยใช้ตัวอย่างจากการบินเที่ยวของผึ้งและการใช้ชีวิตในสวนดอกไม้ซึ่งประดับด้วยความงามทางธรรมชาติ นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงรสชาติที่บริสุทธิ์ซึ่งมีผลกระทบต่อความรู้สึกและจิตวิญญาณของมนุษย์.

หัวข้อประเด็น

- การอธิบายถึงน้ำหวาน
- ความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์และรสชาติ
- การเชื่อมโยงระหว่างความต้องการและธรรมชาติ
- บทบาทของพระมาฬิทุธรลุกในการสนทนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำนิยมพระมาฬิทุธรลุก ยกศพที่แปล ภาค ๑ หน้าที่ ၃๕ เอาแล้ว รัด ชิงรส ปลิด ยอมนินไป ยอภปี แม้นนี้ มู่ ใมื่น อ.มุนี เจร พิสูกลไป คาาม ในบ้าน ว่า ฉันนั่น อิต ดั้งนี้ ฯ มุทธารชาติ อ. ชาตของสัตว์ตัวกระทิงน้ำหวาน ยากใด ชนิดใด ชนิดหนึ่ง ภูโธ อิติ ชื่อวาม ตกุก คาลาย ในพระคาถานั้น ฯ อติโอ อ.อรรว่าก (ภูโม่) อ.ภมร จรนโต เมื่อบินเทียว ไป ปูภูจาม ในสวนแห่งดอกไม้ ปูสุ่น อ วนฺดูล อ อนุอ ฯ อเหนะโต้ ไม่มีดอกไม้ด้วย ยังสีด้วย ยังกิ้น้วย ให้หอกซ้ำอยู่ คือว่า (ปูผึ้ง อ วนฺดูล จ) อวิทนเสนโต ไม่มีดอกไม้ ด้วย ยังกิ้นด้วย ยังกิ้นด้วย ให้ฉันหายอยู่ จริต ย่อมบนเที่ยวไป อิติ ดังนี้ (ปทสูต) แห่งบวา ปูภู้อิต ดังนี้เป็นต้น ฯ (อูโธ) อ.อรรว่ากา (ภูโม่) อ.ภมร จรนโต เมื่อบิน เที่ยวไปแล้ว เอ๋ อย่างนี้ ปีวิวา ดื่มแล้ว รส ชิงรส ยวกุดี กำหนดเพียงใจแต่ความต้องการ อทาย คาเอาแล้ว อปริป รส ซึ่งรสแม้น่อ มุทธารกาย เพื่อประโยชน์แก่คนกระทำซึ่งนำหวาน ปลิด ยอมนินไป (อิฐ) ดังนี้ (ปทสูต) แห่งบวา ปลิด อิต ดังนี้ ฯ ไฉ ภมโม อ.ภมรนั่น อุโฆษาเหตุความ ร้อนลงแล้ว วนฺดาล สูชุงเผ่า เอก ชูหนึง ฯปฐวา วงไร่แล้ว รส ชิงรส รสมิสสุด อันเชื่อด้วยสุทธิ ดํา นั่น ฤทธิสุทธิ ที่โจรงของต้นไม้ เอกสมิ ที่หนึ่ง กโรติ ย่อมกระทำ มุธาร ฯซึ่งรสของน้ำหวาน มุทธิ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More