ความสำคัญของสามเณรและผ้าขนสัตว์ในธรรมะ : หน้า 216/229

ย่อมเป็น อิม กุมพล (เมฆ) ปฏิฉานเทพสุดา ก อ. อันเรามปิด ซึ่งผ้าขนสัตว์ ท. เหล่านี้ วุฒิ ย่อมควร อติ ดั่งนี้ สมพรณครวา ผู้นำ ทั่ ซึ่งชายสาย ด้วยชาย ปฏิฉานฯา โยนไปแล้ว อนุเดร ในระหว่าง เตส กุมพลสาตน แห่งร้อยแผ่นบ้านสัตว์ ท. เหล่านั้น ปฏิฉานเทพ สปิดแล้ว เทวี กุมพล ซึ่งผ้าขนสัตว์ ท. แม่ ๒ ๓ สามเณรโรง ปี คำ เณร ปาดิิ ถึงแล้ว จ ปนส ซึ่งประเทศนั้น สทิธี พร้อม ภิกขูลสุขเสน ด้วยพันแห่งภิกษุ ๆ ปฏุกสนโให้ ความสนเทาเพียงจงว่าบุตร อุปปาชี เกิดขึ้นแล้ว อาปิณกสก ทั่วครืนราด ค่ำวา ว เพราะเห็น ซึ่งสามเณรเทียว ๆ สกลศรีอ อ. ศรีระพังสิน เปรียบรุ่น เป็นศิระเต็ม รอแล้ว สินหน แล้วความสนทา อโรก ได้เป็นแล้ว ๆ โส อาปิณโก อ. ชาวร้านตลอดนั่น จนฺเด คิดแล้วว่า กุมพลาน อ. ผ้าขนสัตว์ ท. ติกุจนฤ ฆ จังไว้เกิด อิม สามเณร ทิศวา หยามัลชี (เมฆ) ท่าน อ. อันเรามแล้ว ซึ่งสามเณรนี้ ให้แม่ซึ่งเนื้อแห่ง หัวใจ ยุคตรูป เป็นของมีรูปสมควรแล้ว (ให้ดี) ย่อมเป็น อติ ดังนี้ ๆ โส อาปิณโก อ. ชาวร้านตาดนั่น นิฤชฏวา นำออกแล้ว กุมพล ซึ่งผ้าขนสัตว์ ท.ทวปิ แม้ ๒ ๓ เหล่านั่น ชนดูวา วางไว้ แล้ว ปามพล ณ ที่ใกล้แห่งท่า สามเณรสสุข ของสามเณร วนติโวว ให้หั้ลลอ อว ได้เรียนแล้วว่า กบุนด ขึ้นแต่นผูเจริญ อหฺ อ. ข้าพเจ้า ภาค พี้เป็นผู้มีส่วน ตยา ทิฐุรมสุข แห่งธรรมอัน