พระธรรมปทบทที่ถูกอธิบาย : หน้า 106/229

ประโยค - คำฉันพระธรรมปทที่ถูกอถิย อกฟัทเทปาล ภาค ๓ หน้าที่ ๑๐๖ เรื่องบรรคนใดคนหนึ่ง ๒๒.๑๑/๑๓ ตั้งแต่ โอ อุสู่ มยา คณะพูพ์ กุมุพปลเล่ เป็นต้นไป โอ้ ปูริโส อ. บรุนัน จินตนโด้ คิดอยู่ว่า มา อันเรา คณะพูพี้ ทิ้งไป อุสู่ แน่แท้ อรุณวดี มุตติกา นาม ชื่อ อ. ดินเหนียวอมี สีเพียงดังว่ากสิมแห่งอรุณ สทฺธี พร้อม คณะพูปลเลิศ ด้วยดอกโกลบา และดอกกุหลาบ ท. อุปุชฺชติ ย่อมเกิดขึ้น นาความในบทของนาค อ่ำ อ. เรา ลิสฺสุดา๚ จักได้ ฆูฏ จาน ณ ที่ไหน ดีดังนี้ มรณภวิต ผู้กลัวแล้วแต่ก็ความตาย คณฺควา ไปแล้ว เคห้ สู่เรือน อาหาร กล่าวแล้วว่า ภทท แนะนางผู้เจริญ ภทท อ. ภัท เม เพื่อฉัน บุญชี สํเริญแล้วหรือ อิติ ดังนี้ฯ (กริยา) อ. กรรยา (อาม) กล่าวแล้วว่า สาม ข้เท่านาย (กุดั) อ. ภัค (เก) เพื่อท่าน (กุดัจติ) ย่อมตั้งอยู่ อุทธมฺมจุตา นบที่สุดแห่งตา อิติ ด้งนี้ ๆ โอ่ ปูริโส อ. บรุนัน นภฺต ภดุต อ. โอตรติ ย่อมบำลง ยาว เพียงใด อาสโกนฺโท ไม่อาจอยู่ สนฺทรฺู เพื่ออุทรงไว้พรอม ดาวเพียงนั้น อาสโกนฺโท ยังอรรถาให้นำไปแล้ว คณฺชีติ ซึ้งบ่าวๆอ.ภัค(เก) อ.ภัค (เก) เพื่อท่าน (กุดัจติ) ยอมนั่งอยู่ อุทธมฺมจุตา นบที่สุดแห่งตา อิตด ดังนี้ ๆ โอ้ ปูริโส อ. บรุนัน นัน ภฎฺตํ โอรตรติ ย่อมบำลง ยาว เพียงใด อาสโกนฺโท ไม่อาจอยู่ สนฺทรฺู เพื่ออุทรงไว้พรอม ดาวเพียงนั้น อาสโกนฺโท ยังอรรถาให้นำไปแล้ว คณฺชีติ ซึ้งบ่าวๆอ.ภัค(เก) อ.ภัค (เก) เพื่อท่าน (กุดัจติ) ยอมนั่งอยู่ อุทธมฺมจุตา นบที่สุดแห่งตา อิตด ดังนี้ ๆ โอ้ ปูริโส อ. บรุนัน นัน ภฎฺตํ โอรตรติ ย่อมบำลง ยาว เพียงใด อาสโกนฺโท ไม่อาจอยู่ สนฺทรฺู เพื่ออุทรงไว้พรอม ดาวเพียงนั้น อาสโกนฺโท ยังอรรถาให้นำไปแล้ว คณฺชีติ ซึ้งบ่าวๆอ.ภัค(เก) อ.ภัค (เก) เพื่อท่าน (กุดัจติ) ยอมนั่งอยู่ อุทธมฺมจุตา นบที่สุดแห่งตา อิตด ดังนี้ ๆ