ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค / คำชี้แจงบทที่ถูกต้อง ยกพัทเทเส ภาค - หน้าเป 102
อนุโม ในระหว่าง มหาชนสูง แห่งมหาชน นิพนฺธุวาส สํผีมีปัญญาออกแล้ว อัญญวาส สํผีมีปัญญา (วิริโย) ชื่อว่าย่อมุ่งรุ่งเรื่องเฉลิ คือว่า (โลภดี) ชื่อว่าย่อมงาม (อติภูมิคุณ) ก้าวล่วง (ปฏิคุชนา) ซึ่งปฏูชน ท.อนุโมภู ผู้เป็นคนบอดเป็นแล้ว ปรนาพเล่น ด้วยกำลังแห่งปัญญา อุตตโน ของตน กามสุข อาทิตย์ วา เนกขุมมาม อานิสส ฯ ทสวา นิพฺมิอวามา พุทธโชติ ผู้เห็นซึ่งโทษในนาม ท.ด้วย ซึ่งอานิสส ในเนกขมะด้วย แล้วจึงออกบวชแล้ว (วิริโย) ชื่อว่า ย่อมรุ่งเรื่องเฉลิม คือว่า (โลภดี) ชื่อว่าย่อมงาม (อติภูมิคุณ) ก้าวล่วง ปฏิคุชนา ซึ่งปฏูชน ท.อนุโมภู ผู้เป็นคนบอดเป็นแล้ว ปทพุชามุคตนปี คุณน ด้วยคุณแม่สก่าวอันบรรพชา อาโรปฏวาวปี เมขยกึ้นแล้ว สีลสมาบปอญฺญต วิปวติตอาณาจน ทสุนานิ ซึ่งศิลและ สมาธิและปัญญาและวิปัญญาและวิญญาณทัสสนะ ท. อุตตริ อึ่งขึ้น ตีโด ปุพพชามมตคุณ ค ว่าคุณอันสักว่าจินบรรพชา น วิโรจ คื่อว่า ย่อมรุ่งเรื่องวิถีเฉพาะ คือว่า โโลภดี ชื่อวาย่อมงาม อติภูมิคุณ ก้าวล่วงปุชฌาม ซึ่งปฏูชน ท. อนุโมภู ผู้เป็นคนบอดเป็นแล้ว เอาว่า ฉันนั่นนั่นเทียว อิติ คีงี้ (ภควา) คูดา เป็นอธรรญอันพระผู้มีพระภาคเจ้าสั่งแล้ว โหย ย่อมเป็น ๆ เทสนาวาสนา ในกาลเป็นที่สุดของแห่งเทสนา ธมุกมิลโม
อ. การครรสรู้พร้อมเฉพาะธรรรม อโลสิ ได้ยิแล้ว ปาณสุกาสถาน่แก้พ้นแห่งสัตว์ผู้มีสมปรารถนา ท. อุวสรสีติยา ๔๔ กรถหนูโน จ อ. นายครทินด้วย สิริคุตโต จ.อ. นายสิริคุตด้วย ปาปุณิส บรรลุแล้ว