ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปฏิสนธิ - คำฉันทประสิทธิ์ที่ถูกต้อง ยกคำศัพท์ปลอ ภาค ๓ - หน้าที่ 192
(ปทสฺสุ) แห่งว่า สุกฺขอชิริว อิด ดังนี้
อิติ อุดรฺปิ อ. ธรรมฺปวิรา ว่า สุกฺขอชิริว อ. นามในวันนั้นอยู่วันนี้
อิติ นี้ มูฏิ ยอมไม่เปลี่ยนไป คือว่า น ปริมาณิ ยอมไม่เปลี่ยนไป
คือว่า น ชาติ ยอมไม่ละ ปกติ ซึ่งปกติ ยอมไม่เปลี่ยนไป
คือว่า น ชาติ ยอมไม่ละ ปกติ ซึ่งปกติ ตบัต อาในกะนั้นเทียว
ปน แต่ว่า (ชื่อ) อ. นามม ปฏิคฺโลน อันบุคคล ทุกฺขวา ริดแล้ว
คติ คือเอาแล้ว ยฺุมฺ ภาษน ในภาษนะใด (ปฏิคฺโล) อ. บุคคล น
ปกิณฺเฑีย ยอมไม่ใส่เข้า ตกฺกาทํอนุส ซึ่งของเปรียบวิปริยงเป็นต้น
ตดุก ภาณ ในภาวะนั้น ยาวเพียงใด คือว่า(ชื่อ) อ. นามม
น ปฎบุณาติ ยอมไม่ถึง อมฺพลาน ชึ่งภาคนะแห่งของเปริยว
ทิภฺชนฺทิกํ มีภาชนะแห่งนามสํมือนเป็นฉัน ยาว เพียงใจ (ตร ชีริ)
อ. นามมนั่น ติวิชิตา ไม่สละวิตมันแล้ว ปกติ ซึ่งปกติ ตาา เพียงนั้น
ชฎ ฑิติ ยอมละ ปฏุ ในภายหลัง ยา นั่น ๆ ปฏิบมิ มิ อ. กรรมอันลามาก กรียมาเน อ. อนุบุคคลกระทำอันนู้นเทียว น ปจฺจติ
อ. กรรมอันลามา วิปจํเจยุ พิงผลัดผลไพร่ โคจี อ. ใคร ๆ น
วิสาหยุ ไม่พิขออาก กูฏุ เพื่ออัณระทำ ปาปม์มิ ซึ่งบุคคลนั้นา ตาา เพียงนั่น
อนุเฑสู ครั้งเมื่ออันนี้ ท. นิพพุตผลฺบ งบิเตนฺ บังเกิดแล้ว อปาย ในอบาย
เกาะ เพราะความแตกไป เตสฺ ขุนาธิ แห่งนั้น ท. เหล่านั้น