คำฉันท์พระมังคลาภิเษก:ตำราเรียนบาลี ปธ.2

คำฉันท์พระมังคลาภิเษก คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 3 หน้า 80

หน้าที่ 80 / 229

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เป็นการพรรณนาและวิเคราะห์คำฉันท์พระมังคลาภิเษกที่มีความลึกซึ้งทางภาษาศาสตร์และศาสนา ซึ่งมีการอธิบายถึงความสำคัญของการใช้คำฉันท์ในพิธีกรรมต่างๆ รวมถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำนิยมและการเปิดเผยความรู้ด้านศาสตร์ทางศาสนาในบทนี้ นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงกับเหตุการณ์และข้อคิดที่สอนให้เข้าใจถึงการดำเนินชีวิตตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา โดยอ้างอิงถึงการใช้ภาษาที่ซับซ้อนซึ่งทำให้ผู้อ่านได้คิดและพิจารณาถึงความหมายที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-คำฉันท์
-พระมังคลาภิเษก
-ศาสนา
-การบรรยาย
-ภาษาศาสตร์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๒ - คำฉันท์พระมังคลาภิเษก ยกห์ที่แพร่ง คำ ๓ - หน้า ๑๓๐ ทรงเปล่งอยู่ อุนาน ซึ่งพระอุณามว่า อโฬ โอ ทาน อ.ทาน ปรมาน อันเป็นทาน อย่างเขียน (เมยา) อันเราต สุปฏิญฺติ ตั้งไว้ด้วย ดีแล้ว กสุลป ในพระเดชว์ว่ากัลยะ อโฬ โอ ทาน อ.ทาน ปรมาน อันเป็นทานอย่าง เยี่ยม (เมยา) อันเราสุปฏิญฺติ ตั้งไว้ด้วยดีแล้ว กุศลป ในพระเดชว์ว่ากัลยะ อติ ตั้งนี้ ติถปฏุ ๑ ครั้ง อากาสา ในอากาศ อนุลุกเผา ในกลางหาว โสด- หทฺถุยา ด้วยพระโสดาธา ทิพพาย อันเป็นทิพ วิสุทธิราช อนหมดจด วิสุทธิแล้ว อติภูตุคุมาณสิลาย อันเป็นของมือของมนุษย์อันว่าก้าวล่วง แล้ว (อิติ) ดังนี้ อาตมา มาแล้ว สุคต ในพระสูตร ฯ อทิโป ครั้งนั้นและ ภวา อ.พระผู้พระภาคเจ้า วิจิตราว ทรง ทราบแล้ว เดอ อดีต ซึ่งเนื่องความนั้น อทานส ทรงเปล่งแล้ว อทาน ซึ่งพระอทาน อิม นี้ว่า เทว อ.ทวาทะและมนุษย์ ท.ปิยฤทธิ์ ย่อมกระ- หยิ้ม ภูกโบ่น ต่อภิกษุ ปีนทปาติกสุข ผู้มีการ เที่ยวไปเพื่อก่อนข้าว อดุลครส ผู้เลื่อยงี้ตน อนุญาติโปสโล ผู้เลี้ยงซึ่งบุคคลอื่นโดยปกติธรรมได้ คาทิโณ ผู้คงที่ อุปสมตุตต สฎฺฐ ผู้เข้าไปสงบแล้ว สติโมโต ผู้สมติ สฏฺฐา ในกาลทุกเมื่อ อิติดังนี้ ตาย เวลาย ในเวลานั้น ฯ

คำฉันท์พระมังคลาภิเษก : หน้า 80/229

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง