ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโดย - คำฉิธพระมงคลบุตร ยกศัพท์เปล่า ภาค ๓ - หน้า ที่ 101
(อุดโถ) อ. อรรถว่า สูญครามิวงฺฤตสูญ ผู้เป็นเพียงดังว่าวหยก
เมื่อเป็นแล้ว (อดิ) ดังนี้ (ปทัส) แตกพวกว่า สูญครามิฤตสูญ อดิ ดังนี้ ๑
(อุดโถ) อ. อรรถว่า โลภิมมหชน ซึ่งโลภิมมหชน ท.
เอวลาฯธานาม ผู้มีชื่ออันดับได้แล้วอย่างนี้ ปฏุนิกิลาสน ชนโต เพราะ
อันยังกีดส ท. อันหนาให้เกิด (อดิ) ดังนี้ (ปทัส) แห่งงว่า
ปฏุชุน อิ ต. อรรถว่าว่า ปฏุม อ. ดอกปุม ลุจินนึ
อันมีกลิ่นอันสะอาด ชายเามีด ชีพเกิด สูญครามิสูญ อสูรชูจูปฏิฤกษ์
แม้นที่แห่งหยากเถือ คือว่า ในของอันปฏิกูลไม่สะอาดทั้งเกลียด
ฉฑกเต อันบุนบุคคลทั้งแล้ว มาหาโม ใกล้ทางใหญ่ ดำรุง อ. ดอก
ปทุมนัน มโนรม เป็นที่ดินแห่งใจ คืว่า ปิย เป็นที่รัก มานบ
เป็นที่ยิ่งใจให้เธออบ ราชรามาหามุตานี่ อิสสุรชนาแห่ง
อิสสุรชนา ท. มีพระราชาและมหาอาณาจักรของพระราชาเป็นต้น คือว่า
(ราชรามหามตา) อิสสุรนานี อุปริกฤฒก ปิติฉันฑรอา
พิงเป็นของควรแก่ฉันไว้เฉพาะ ในเนื่องบนแห่งกระหม่อน แห่ง
อิสสุรน ท. มีพระราชาและมหาอาณาจักรของพระราชาเป็นต้นนั้นเทียว
ภวยุ ฟังเป็น ยา นาม ชื่อฉันใด สมมาสนุมพุทธสาวโก อ. สาวา
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือว่า ภิกข อ. ภิกข ฑีนาโล ผู้มีสาท
สิ้นแล้ว ปฏูชนนสุ ครั้นเมื่อปฏูชน ท. สุกฏฺฏุฤติ ผู้มังเป็นเพียง
ดังว่าหยากเถือเป็นแล้ว ชาตสุ เกิดแล้ว นิพพุโต ผู้มังเกิดแล้ว