พระธีปุณฑริกา: การเทศนาและอธิษฐาน : หน้า 181/229

ประโยค / คำนี้พระธีปุณฑริกาถูกต้อง ยกพ้นเปล ภาค ๑ หน้า ๑๘๑ เทศนา อ. เทศนา ปุกคลาริฏฐิฏฐา อัมมิปคตเป็นที่ตั้งว่า (อธิษฐานคุคล) อ. พระอธิษฐาน ก. อาถรรพมา ผู้มีธรรมอนุรู้แล้ว คือว่า คูติธมมุอ์ ผู้มีธรรมอันชั่งได้แล้ว (ภาคา) อนพระผู้มี พระภาคเจ้า จูงนฤม ย่อมศร้งร้อง สูงตามมุอ์ ชื่อว่าผู้มีธรรมอันบันทิตนพร้อมแล้ว เตส อริยปุณฺฑริกาส ในพระอธิษฐานกุล ท. เหล่านันนา โสตาปุนโน อ. พระโสตบัล เหตุจิ้มโกธิยา โดยที่สุด แห่งพระอธิษฐานกุลผู้ได้ในภาวะได้ สูงตามฌานโม ชื่อว่าผู้มีธรรม บันทิตนพร้อมแล้ว (โหย) ย่อมเป็น ฉันสาว อ. พระฉันสาว อุปริมโกฏิยา โดยที่สุดแห่งพระอธิษฐานกุลผู้ได้ในเบื้องบน (สง ฆาตรมโม) ชื่อว่าผู้มีธรรมอันบันทิตนับพร้อมแล้ว (โหย) ย่อมเป็น โส พาโล อ. ชนฺผู้เป็นพาลนั้น น อ ภมติ ย่อมไม่ถึงค่า โสโพ กล. ซึ่งเสื้อที่ ๑๖ ปิยสฺ อธิษฐานกุลน่า แห่งพระอธิษฐานกุล ท.เหล่านี้ สูงตามฌานมาน ผู้มีธรรมอันบันทิตนับพร้อมแล้ว อติ ดงนี้ (คาถา- ปาทวุคสฺ) แห่งหมวดสองแห่งบอกแห่งพระคาถาว่า น โส สงฺฐาน- มาน กุล อภมติ โสโพ อิติ ดงนี้ (ปุณฺฑิตตน) อนุสินทิต (เวทิตพุพฺพา) พิพฺพารบ ฯ ปน ส่วนว่า อย่ อุโท ไป อ. เนื้อความนี้ว่า กิ เถนา อ. เถนา ตสุส พาลสุ ของชนผู้เป็นพลนั่น ตา ตปราณ ปรุปนุสุส ผู้งารปะฏิว่ดิ้งจะให้เต็มอย เหมือนอย่างนั้น วาสสตด ตลอด ร้อยแห่ง ปี ยา ใด ปุคฺคตน อ. เถนาอันเป็นไปแล้ว ตาว-