พระธรรมโมและคำสอนอานันท์ : หน้า 140/229

ประโยคโต​ คำฉูฐิ​พระ​ ธรรมโม​ ที​ ถูกรับ​ ยกพัณฑ?า​ เปิด​ ภาค​ 3 หน้า​ ที่ 140 เรื่องอานันเตยป​ ระฒา​​ ๒๗. ๒๐/๒๒ ตั้งแต่ โส อนุภุภุ์​ฯ​ อ.​ เศรษฐี​ ชื่อว่าอานันท์ปว่า​ อนุภุ​ ฑฒิ​ ยงกฤโติ ให้ประชุมกันแล้ว อนุภุมามา​ ตลอดเดือนทั้งกัง โดยลำดับ โอวาติ​ ย่อมโอวาท ปฐติ ซึ่งบุญคร มูลสิรี​ นาม ชื่อว่า มูลสิรี เวลาสุ ในเวลา ท. ดิ ๓ ถุ ๓ เอ ว่างนี้ว่า ตุว​ อ.เจ้า มา อกริ อย่างได้กระทำแล้ว สงบ ซึ่งความหมายรู้ว่า ตุตุพีโสโกกิญจ์​ อ. ทรัพย์​ มีโภคี​ ๔๐ เป็นประมาณ อื่น ๆ พุท เป็นทรัพย์มาก (โหติ) ยอมนเป็น อติ ดั้งนี้ ธน อ. ทรัพย์ วัชชมาน อนันจุย (ดาย) อนันเจ้า อุปาเททพุพ์​ พิงให้เกิดขึ้น ห เพราะว่า (ปลูกคลาส) เมื่อบุคคล กริณุสลด กระทำอยู่ ถาปณซึ่งอาหารนะ เอกภี แม้อันหนึ่งอันหนึ่ง วอ ใหเป็นของเสื่อมไป ธน อ.ทรัพย์ ขีติเวาะ ย่อมสันไปนั่นเทียว คสุมา เพราะเหตุนัน ปุนฤติอ อบุคคลผู้เป็นบัณฑิต กิตฺตา เห็นแล้ว อญฺญนาน ข่อย จ ซึ่งความสิ้นไปแห่งยวเป็นเครื่อง หยด ท. ด้วย อุปาจิณา อาย จ ซึ่งอัญชื่น แห่งปลวก ท. ด้วย มรุณ สมาหร จ ซึ่งอัน