คำสอนเกี่ยวกับการไม่โลภและไม่อิจฉา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 3 หน้า 163
หน้าที่ 163 / 229

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอการอภิปรายเกี่ยวกับคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเรื่องความโลภและความอิจฉา ที่มีการยกตัวอย่างการถามตอบในบริบทของคำสอนจากพระศาสดา เน้นให้เห็นถึงความสำคัญของการไม่ให้ความโลภและอิจฉาเข้ามามีอิทธิพลในชีวิต รวมถึงการเตือนใจถึงคุณค่าของการมีจิตใจที่สงบสุขและไม่เห็นแก่ตัว เมื่อพูดถึงพระราชา กสิสม ที่มีการสนทนาเกี่ยวกับคำสอนนี้ ซึ่งเป็นแหล่งที่ช่วยในการเข้าใจหลักการสำคัญในพระพุทธศาสนา ในการนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

- ความสำคัญของการไม่โลภ
- การไม่อิจฉาในพระพุทธศาสนา
- การอภิปรายสำหรับผู้สนใจในคำสอน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคโอเค – คำนี้พระธัมม์ที่ถูกต้อง ยกพัทธ์เปล ภาค ๓ หน้า ๑๖๓ โรมวิสโล เป็นมิมีมิร้าย (โลภ) ย่อมเป็น (อิจฉ) ดังนั้น อิจฉ ดังนี้ คุณวิ เดินไปอยู่ ๆ ออก ครั้งนั้น ราชภูมิ อ.ราชบุรี ท. ปุจฉิวา ถามแล้ว นำ กสิ ซึ่งชาวนา น่านว่า ตู้อ อ.ท่าน ถามแล้ว กสิ ซึ่งย่อคำ สตุู อา ของพระศาสดาด้วยนั้นเทียว อนุสมุทธุเสด ข ของพระเจ้าอาวาสวัดอานนท์ด้วย เอ็ด การัน อ.เหตุนั้น ก็ นาม ชื่ออะไร อดี ดังนี้ (จานน) คัฑเมื่อคำว่า อง อ. เรา ลำมาติโน เมื่อได้ ทุกวิ ฯลฯ อื่นอิ้น ซึ่งพระราชา กสิสม ก็กล่าวว่า อดี ดังนี้ (กสงน) อนิชาวนา วุฒต กล่าวแล้ว เนวความนำไปแล้ว สนุดิก สู่สำนัก รฐโณ ของพระราชา กสิสม กรุณาแล้ว ตี ปวดติ ซึ่งความเป็นไปนั้น ธุโณ แด่พระราชา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More