ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉันท์พระมาลัยทูฏกษา ยกศัพทแปล ภาค ๓ - หน้า ๑๓
สมปิ ซึ่งศิลปะ วสิ ประทับอยู่แล้ว
พนฺฐกุมาริโอ อ. พระมาลัยพระนามว่าพนฺฐกุล (วณฺณ) ครั้ง
เมื่อพระคำรำ่าว (พนฺฐโล) อ.เจ้าพนฺฐกุล กป๒๓ จงสด อิม
สมุฏิกาลา ซึ่งมิดา ๖๐ ท. เหล่านี้ อดิ ดังนี้ มูลาราชกุลสิ อันตรกุล
แห่งเจ้ามัลละ ท. วุฏฺฏ ตรัสแล้ว อุตลุมฺมิดา ทรงกระโ ดคขึ้นไป
แล้ว ออกแล้ว อภาษ สู่ อากาศ อสีหกุติ อันมีศอ ๘๐ เป็นประมาณ
กปฺผนฺโต ตอดย สกุฏิกปฺ เลิศมิดา ๖๐ ท. สกุฏิ เวท คตฺวา
มฏฺฐ ออสาณา ปกฺขิปิวา (มูลาราชกุลสิ) อุตลุมฺมิดา จบโต
อันตะกุต แห่งเจ้ามัลละ ท. ทรงถือเอาแล้ว ซึ่งไม่ใช่ ท. ๖๐ ทรง
ใส่เข้าไปแล้ว ซึ่งชื่ออื่นเป็นวิการแห่งเหลก ในทามกลาง ทรงยกขึ้น
ตั้งไว้แล้ว อสงกา ด้วย Contractor ได้ไปแล้ว ฯ
โส พนฺฐกุมาริโอ อ. พระมาลัยพระนามว่าพนฺฐกุลนั้น สุตฺวา
ทรงสลัดแล้ว สทธึ ซึ่งเสียงว่า กรี อิ อิค ดังนี้ ออสลากาย ของซี
อันเป็นวิการแห่งเหลก โอสณฑกาลป ในมดอันเป็นที่สุดลง ปุจฉิตวา
ตรัสถามแล้ว เอที วุตฺตุ อ. วิตฏนัน ก็ อะไร อิค ดังนี้ สุตวา
ทรงสลัดแล้ว สุกพาธเปส ฯ ออสลาณํ (มูลาราชกุลสิ) จบคำว่า
ซึ่งความที่แห่งช้อนเป็นวิการแห่งเหลก ท. เป็นชื่อตระกูลแห่งเจ้า
มัละ ท. ทรงตั้งไว้แล้ว ในมดทั้งปวง ท. ฉนฺททวา ทรงทิ้งแล้ว
อสี ซึ่งคาม โรมาโน ทรงกันแสยอ วตาว ตรัสแล้วว่า ฉาติ-
สุขสุตฺส ในอญฺญติตและสหายผู้มิใจ ค. เอกกตู ผู้มีประมาณท่ีนี้
มุขุ ของเรานา เอโกปิ ปุคฺคลโอ อ. บุคคลแม้นหนึ่ง สโลนให