คำสอนของพระสตฺถาเกี่ยวกับปราชญ์โคจิโก : หน้า 88/229

พรฒโณ – คำฉีพระอิ่มป่าวฏิฐิต ยกศพที่แปล ภาค ๓ หน้าที่ ๘๘ นั่น คโต ไปแล้ว ฑี ฐิน ณ ที่ไหน อดิ ดังนี้ ๆ อด ครั้งนั้น สตฺถา อ. พระสตฺถา อาภ ตรัสแล้วว่ว่า โย โคจิโก อ. กุลวุตฺรชื่อว่าโคจิโก คีรํ ผู้ เป็นปราชญ์ ชิตสมฺปนฺโน ผู้จงพร้อมแล้วด้วย ปัญญาเป็นเครื่องทรงํา คฤหี เป็นผู้มีความเพ่ง ถาม- รโต ผู้ดีแล้วในบาง สกฺท ในกาลทุกเมื่อ อนุญฺญ์ ตามประกอบอยู่ (วิริเย) ซึ่งความเพียร อโหรตุ ตลอดวันและคืน อนิมาแล้ว ผู้ไม่ใคร่ครวญ ชีิวิต ซึ่งชีวิต โส โคจิโก อ. กุลวุตฺรชื่อว่า โคจิ้นั่น ชิตวาน ชนะแล้ว เลน ซึ่งเสนา มงฺคลูณ ของมงฺจู อนาคตวา ไม่มาแล้ว ปุนพฤฺวา สุภาใหม่ อพุรพฺย อนุปพย อตนนี้แล้ว คุณู ซึ่งติเตมมา สมุล อันเป็นไปได้ด้วยราคาหา ปรินฺพิพฺพโต ปรินฺพาทนาแล้ว อิติ ดังนี้ นํ มารํ กะมารํ นํ ฯ อ. วจนะ ครั้นเมื่อพระดำริสรอย่างนี้ (สตฺถา) อนพระสตฺถา ฑุเด ตรัสแล้วว่า วินา อ. พินฺด อุตสา ได้พลัดตกแล้ว กูฎา จากรัศมี ตสุสุ มารสุ ของมารนั้น โลภปรตสุ ผู้มีความเศร้าโศกอันไปแล้วในเบื้องหน้า ตโต