ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค
คัมภีร์พระธรรมบทที่ถุกต้อง ยกพัทธเปล ภาค ๓ หน้า ที่ 180
กุลสตรีตนาย แห่งกุลสตรีนั่น อdit คั่งนี้ อนุสนธิ มนฺมวา ธมฺม
เทเสนโต เมื่อจะทรงสั่งต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาทิ แล้ว
กำิ ซึ่งพระคาถา อิมิ นี้ว่า
พาโล อ. คณาพล ภูมเชษ พึ่งบริโภค โภชนา
ซึ่งโภชนะ กุสลคน ด้วยปลายแห่งหญิงา มาเส
ในเดือน มาเส ในเดือน โภ พาโล อ. คณาพนั่น
น อนุมติ ย่อมไม่มีอำ กำ ซึ่งเอียว โลพสี
ที่ ๑๖ สงขาตรมาน อธิปลุกคลาน แห่งพระ
อธิบุคคล ท. ผู้นธรรมอันบันลิตย์นับพร้อมแล้ว
อิติ ดังนี้ ๆ
อาโท อ. เนื้อความว่า สา คำว่า พาโล อ. บุตคลสู้เป็นพาล
คือว่า อบรมอธมฺโม ผู้อยธรรมอันไม่กำนครแล้ว ปริพาทิโร
ผุหีนาง สิกาทกุณา จากคุณมีสินเป็นต้น ปุพพิจิโต บวชแล้ว
ติฏฺตกขณ ในลักษณ์แห่งเดิรยี่ย์ ภูมเชษโบ ริไภ โยชน ซึ่ง
โภชนะ กุสลคน ด้วยปลายแห่งหญิงา มาเส ในเดือน มาเส ใน
เดือน สมุปฏิต อันถึงพร้อมแล้ว (อาถาย) ด้วยความหวังว่า อภัย
อา. เรา ตโปรณี ยังกำประพฤติซื่อตนวะ บูรษาสามิจ ให้อกเต็ม อิฏิ
ดังนี้ ภูเชษ ชื่อว่าพึ่งบริโภค โภชนา ซึ่งโภชนะ วสาสติ ตลอด
ร้อยแรปี ๆ