ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำบูชา พระบรมฉัมมัฏฐะ ยกที่พระแปล ภาค ๑ หน้า ๒๖
สาเกีย จ อ.เจ้าคณะ ท.ผู้นับอยู่แล้ว ในสำนัก ของเจ้าคณะ พระนามว่านมานะ คำดี ได้แล้ว ชีวิต ซึ่งชีวิต ๆ
เหต สฏทิสุข ในเจ้าคณะ ท.เหล่านั่นหนา คำ บินิท ซิษฏา
จิตา สาเกีย อ.เจ้าคณะ ท. ผู้นับคาเอแล้ว ซึ่งไม่ออ พสกาีย นาม ชื่อว่าเป็นเจ้าคณะหญิงา (ซาติ) เกิดแล้ว นพ คตเหวาว
จิตา สาเกีย อ.เจ้าคณะ ท.ผู้นับเอาอยู่แล้ว ซึ่งไม่ออ พสกาีย นาม ชื่อว่าเป็นเจ้าคณะไม่ออ ซาติ เกิดแล้ว ๆ (วิฑูโก)
อ. พระราชพระนามว่าติทูกะมา ธาตาปนือ ตรงจรบูรให้ม่อยู่ อวเส ชน ซึ่งชน ท.ผู้นับลลง อิสสุชฏาาาา ไม่รงสาระวิเศษ
ทรก ซึ่งเด็ก ท. บริปกิ ผู้มีนลชื่นชม โลหิตนที ยังแม่น้ำ
คือลือด ปวดตตาวา ให้เป็นไปแล้ว โรงาบซี ธรงจรชาบรุให้ ล้างแล้ว ผล คือซิ่นกระดาน คดโลหิตนาด คลดอพระคอ
เตส สาเกียน ของเจ้าคณะ ท.เหล่านั่น ๆ สาเกียวโอส อ.วงค์ของ
เจ้าคณะ วิฑูเทพ อันพระราชพระนามว่าติทูกะ อุปจฉินโน
ทรงเข้าไปดำขาตบแล้ว เอ๋ อย่างนี้ ๆ
๑. ๒๒๒ ตั้งแต่ มาหิโน กิ สมุทาเปสิ สาเกียนเป็นต้นไป.
มหาโณ อ.มหาชนะ กิ ยังถ้อยคำว่า มรณ์ อ. ความตาย
สาเกีย น แห่งเจ้าคณะ ท. อยู่ดี ไม่สมควรแล้ว สาเกีย อ.เจ้า