คำสัตย์พระธรรมบทที่ถูกทา : หน้า 168/229

ประโยค - คำสัตย์พระธรรมบทที่ถูกทา ยกพัทเทเปล ภาค - หน้าที่ 168 อา ครั้งนั้น สฎฺฐ อ. พระศาสดา (ว.วา) ตรัสแล้วว่า อานนุท ดูแล้วอาจนะ ตู อ. เธอ มา สัลคุณเจส อย่างกนดแล้วว่า กมมิ อ. กรรม อุปนดกัตติ อันมีประมาณน้อย มาตาถนา อันนายฉลาร อิมา นี้ ก็ดี กระทำแล้ว อิติ ดังนี้ ที่รัก อย่าง มาตากโร อ.นาย มาตากโรนี้ ปริจจูจิตา สะรอบแล้ว ชีวิต ซึ่งชีวิต มุ่งเพื่อเรา อาคิ ได้กระทำแล้ว ปฐ ชึ่งกรรมชา โส มาตากโร อ.นายมาตากโร นัน จิตติ ยังจิต ปลาทตวา ให้สิงไสแล้ว มย ในเรา เอว อย่างนี้ น คมสุต จ้าไม่ไป ทุกคติ สุตคติ สตถาสุตส ตลอดแสน กุปานัง แห่งนี้ ท. อิตติ ดังนี้ อานนุทกเร อนุโมท อ. นายมาตากโร ปจฉวา จตุวารอยู่แล้ว เทวามุสสต ส ในวาทและมนุษย์ ท. น คมสุตติ จักไม่ไป ทุกคติ สุตคติ สตถาสุตส ตลอดแสน กปปนาแห่งนี้ ท. อุตตติ อมูจะ อณู จ การ ไปไม่ไป สุตกตินัน ผล เป็นผล เฦตสุด กุมมโน ของกรรมนัน (โหติ) ย่อมเป็น (มาตากโร) อ. นายมาตากโร ปจฉวา อนุโมท จักเป็นพระ- ปัจเจกสัมพุทธเจ้า สุนโม นาม ชื่อว่ามนุ วิสุทธิ์ จักเป็น ปุจฉ ในภายหลัง อิติ ดังนี้ῶ ปน ก็ สตกฺว วิหาร คณุตา คณฤทู ปวิตาเนโล ในกาล อันเป็นที่เสด็จไป สู่พระวิหาร แล้วเสด็จเข้าไป สู่พระคัณฐภูมิ แห่ง