คีตังคะพระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๓ : หน้า 177/229

ประโยค- คีตังคะพระธัมมปทัฏฐกถา ยกภัณฑ์เปล ภาค ๓ หน้าที่ 177 ของปทุม ลิขิตธนัม พอ่มไม่คติอยู่ น สนธุ์ ยอ่มไม่คติอยู่ด้วยดี วิวิฺฒภูฏวา ปติเอว กลังไปแล้ว ยอ่มตกไปนั้นเทียว ยา ฉันใด อ อัง สาโภ อ. เมดิผกา น ลิขิต ถอมไม่คติอยู่ น สนธุ์ธิ ยอ่มไม่คติอยู่ด้วย อารุณา น บาปปลายแห่งเหน็จแหลม วิเน- วภูฏิวา ปติเอว กลังไปแล้ว ยอ่มตกไปนั้นเทียว ยา ฉันใด กาม อ. กาม วุฒิโต เมื่อนิอย่างสอง น ลิขิต ยอ่มไม่ชิมซาช น สนธุ์ธิ ยอ่มไม่ตั้งอยู่ด้วยดี จิตดู ในจิต ชีวกาสุส ของพระ ฉินาสพ เอวา ฉันนั้น อิติ ดังนี้ อนุสนธิ มณีวา เทสนาโต้ เมื่อจจะทรงสืบต่อ ownershipสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาท ตรัสแล้ว คำฉ ซึ่งพระคาถา พุทธหมูขคุณ ในพระมหาวรรณา อม นี่ว่า โย ปฏิค อา. อบูกใจ น ลิขิต ยอ่มไม่ คิดอยู่ กามูป ในกาม ท. วาริโปฏรูปปฏท (อลิขปุณโต) อิว ราวะ อ.น้ำ ไม่ชิมซาตอยู่ บนในแห่งบัว อารุณา สาโภ (อลิขปุณโต) อิว ราวะ อ. เมดิผกา ไม่คติอยู่ บน ปลายแห่งเหล็กแหลม อหะ อ. เรา พุธโร ยอ่ม เรียก ตุ ปฏิค ซึ่งบุคคลนั้น พุทธามัน ว่าเป็น พราหมณ์ อิติ ดังนี้ ๆ