ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคอีโม - คันธูปพระธัมม์ที่ถูกเผา ยกพักแปลง ภาค ๓ หน้า ที่ 179
อัมมี้ดตลก ๓ เป็นประมาณ ปุน อีก โอรยุท ลงแล้ว ชานาปรี
ยังมหาชนให้รู้แล้ว อุตโน สาวกว้า ซึ่งความที่แห่งตนเป็นสาวก ฯ
มหาชน อ. มหาชน ที่สาวเห็นแล้ว ดําการ ซึ่งเหตุนัน จินลลิส คิดแล้วว่า ฮือ โอ พุทธา นาม ชื่อ อ. พระพุทธเจ้า ท.อธิษฐาน เป็นผู้นำอัครอรัธ ย่อมเป็น อิติ ซึ่งมีพระคุณไม่ต่ำราม ( โหนตุ)
ย่อมเป็น อิดิ ดังนี้
สตน อ. พระศาสดา คำบอ โอญโต เมื่ออธิษฐาน สพฐี กับมหาชนเน
ด้วยมหาชน อาท ศรัลแล้ว เอา อย่างนี้ว่า ออ ชุมโก อภิญญุ ชื่อว่าชำพูดนี ธบปา วางไว้แล้ว ดูมเห อุตาสกูรัง ซึ่งสักการะ
อันท่าน ท. นำมาแล้ว ชิวขุคฺ คีปลายแห่งฉัน กูศุลกน ด้วยปลายแห่งหัวดา คตุตี กาล สันกาลอันมีประมาณเท่านี้ นิ้วกู โอ
อยู่แล้ว อิศ จาน ในที่นี้ (จินณนา) ด้วยอันคิดว่า อะอิ อเรต
ตามปัจจัย ยังการประพฤติซึ่งตบะ ปูริมิ จะให้ดีอัน ดังนี้ สง ถ้า ว่า (อัย ชุมโก) อ.ภิญญชื่อว่าชมพูดนี ปรบูรณ์ ถึงมาก็เต็ม วสสติ ตลอดร้อยแปดปี อมินา อุปมน โดยอาย
นี้ไซร้ ซึ่ง ภกุณย์อันมานกุลสดนา อ. กุศลเจดอันเป็นเหตุดูดเสีย
ซึ่งก็ อสส ชุมพูดสุ ของชมพูดนี อิกานิ กู วา ภกุต วา กุกู-จาอิว่ อภิญญานุศาส ผู้ประพฤติริงเกียวแล้ว ซึ่งตรงกุลหรือ หรือว่า ซึ่งก็ ไมบาริโกอยู่ ในกลนี้ ยา ใด คตปริณ อ. การประพฤติซึ่งตบะ
นั้น ๆ อานุโมที ย่อมไม่ถึงกาล ซึ่งเสื่อ โอสสอ แม้แต่ ๑๖ ศตวรรษ