คำสอนและชีวิตของพระเถร : หน้า 129/229

โช ภิกุ อภิภูนันู ภูมิจิตฺวา โกธิแลวว่า คุตมฺ อา ทาน ท. ปดสฺส จงฺคมฺ ซึ่งธรรม เทฺรสุต ของพระเถร (เถโร) อ. พระเถร นิสมฺสย อาสนะแลว์ อุกฺกมฎิ การณี ซึ่งหฤทัยนี้นํ้า เป็นประมาณ เวสสํ กลาวแลว เอวา อย่างนี้ มิจะเร อิติ ดังนี้ น ปววิท ไม่ได้เข้าไปแลว ปิณทาย เพื่อบิณฑบาต สทฺธิ กับ เถรน ด้วยภิกฺขุปปนฺนก เห โส ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุนันู ตมฺมิ เถร ครันเมื่อ พระเถรน นคฺค ไปแลว คณฺฒนา ไปแลว อุปฺปาโลกุลี สุตฺตะ- กูฏ ของอุปฺปาโล เตว. ของพระเถร (อุปฺปาเทน) ปฏิโจ ผู อัญฺญุปฺปลาเรียนถามแลวว่า ภุทฺ นขตํ บ้านทํานํผูญา เถร โมร อา กลาวแลวว่า ออบุลฺลว อ.ความไมลฺย ชติ เกิดแลว เถรสฺ แก่ พระเถรน อภิญฺญา นิสนฺโน นังแลว วิทารเอวา ใน วิหารนั่นเทียว อิตติ ดังนี้ (อุปฺปาเทน) อ. อุปฺปาเทอ (อาหาร) เรียนแลวว่า ภุทฺ นบ้านท่านผูถิญฺ ปน ก็ (สิบ) ลาภู อ. อันท่านได้ ก็ จงอะไร ภูตฺติ ย้อมควร อิตติ คึ้ง ๆ (ภิฺกุ) อ. ภิกฺขุ (อาหาร) กลาวแลวว่า ก็ "ได้ยินว่า คุมเห อ. ท่าน ท. เทก งให้ อาหาร ซึ่งอาหาร เอวรูป นาม ชื่ออันมีรูปอย่างนี้ อิตติ ดังนี้ (อุปฺปาเทน) อ. อุปฺปาเทน ท. สมุททาวา ยงอาหาร ให้ถึงพร้อมแลว อติสฺ ไดฺวดาแลว เตน ภิกฺญฺนา วุฑฺฒนํนอน