ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉีพระบรมปฐมฤกษ์ ยกศพที่แปล กาภ ๓ หน้า ๒๐
ดังนี้ อโหสิ ได้แล้ว ๆ วิญญุโพ อ.พระญามารนาวิวุทกะ
สุวา ทรงลงแล้ว ด งนั้น ซึ่งคำนั้น ชปลิS ทรงตั้งไว้แล้ว
ฐิติี ซึ่งพระทัยว่าเดด สากิย อ.เจ้าค่าย ท.เหล่านั้น โภณฑุ
จงล้าง มม นิสุนผล ภฺติซึ่งแผ่นกระดาษแห่งเรานั่งแล้ว ชีวีรกน
ด้วยน้ำอันเจือด้วยน้ำตา ก่อน ปน แต่ว่า (มม) รุษเฑ
ปติญฺจิตกาล ในกาลแห่งดำรงอยู่แล้ว ในความเป้นแห่งพระราชา
อำ อ.เรา คาทฺวา จักืออาฺเคนแล้ว คอลโกหติ ซึ่งเลือดในลำพระศอ
เอเดส สภายาน ของเจ้าคายะ ท.เหล่านั้น โภริสุดามังกัล มังสิม
นิสุนผล ภฺติแผ่นกระดาษแห่งเรานั่งแล้ว อภิ ดั่งนี้ ๓ ส้ม
วิญฺญเฑ จันเมือพระญามารนาวิวุทกะนั้น คต เสด็จถึงแล้ว
สาวดีกิ ซึ่งเมืองสาวดี องจา อ.อำมาตย์ ท.อโรจิสฺูร กราบบูชา
แล้ว ปวดติ ซึ่งความเป้นไป สทุผุ ทั้งปวง รณฺโฏ แก่พระราชา ฯ
ราชา อ.พระราชา กุสุมดาวา ทรงพระพิไรรณแล้ว (สกฺยาน)
อ.เจ้าคายะ ท. อาทิตย์ ได้ให้แล้ว ทาสีธีร ซึ่งกิจของนางกาศิ
มุหํ แกเรา อติ ดั่งนี้ สภายาน ต่อเจ้าคายะ ท.อญาณิติวา
ทรงรับแล้ว (อดคุณ) ทินนุปรา ฯซึ่งครองบริหารอันพระองค์
พระราชานแล้ว วาสุกุตตยาม กำพระนางวาสกัตติยาด้วย
ปุตฺตสุต ฯ แก่พระโอรสด้วย ทาปิลี ทรงบูชาอันให้แล้ว ทาส-
ทาสีสิ หลททพมงค์ต่อเอา วะครู ซึ่งวัดอุอันถวาสและทาสี ท.
พึงได้บันเทิอ๋ ฯ สุกา อ.พระสาดา คณุวา เสด็จไปแล้ว
ราชนบาสน สุพรรษนเวศน์ นิสิท ประทับนั่งแล้ว ติดปากจอเบน